Polski | Szwedzki |
---|---|
chodzić (potocznie, potoczny) spotykać się ze sobą, będąc parą w nieformalnym związku | |
chodzić (potocznie, potoczny) spotykać się ze sobą, będąc parą w nieformalnym związku verb | pola [~de ~t]verb sällskapa [~de ~t]verb |
chodzić (tryb rozkazujący) chodź, chodźmy, chodźcie → podejdź (podejdźcie, podejdźmy); idź (idźcie, idźmy) za mną | |
chodzić verb mieć coś na myśli | avse [-såg, -sett, -sedd n. -sett, pres. -ser]verb mena [~de ~t, perf. part. n. ibl. ment]verb åsyfta [~de ~t]verb |
chodzić verb o mechanizmie: działać, pracować | gå [gick, gått, gången gånget gångna, pres. går, pres. konjunktiv åld. gånge, pret. konjunktiv åld. ginge, imper. gå]verb |
chodzić verb o środkach komunikacji: kursować | gå [gick, gått, gången gånget gångna, pres. går, pres. konjunktiv åld. gånge, pret. konjunktiv åld. ginge, imper. gå]verb |
chodzić verb poruszać się (regularnie) w jakimś kierunku, w jakieś miejsce | gå [gick, gått, gången gånget gångna, pres. går, pres. konjunktiv åld. gånge, pret. konjunktiv åld. ginge, imper. gå]verb |
chodzić verb poruszać się za pomocą nóg | gå [gick, gått, gången gånget gångna, pres. går, pres. konjunktiv åld. gånge, pret. konjunktiv åld. ginge, imper. gå]verb |
chodzić verb uczęszczać regularnie na jakieś zajęcia | gå [gick, gått, gången gånget gångna, pres. går, pres. konjunktiv åld. gånge, pret. konjunktiv åld. ginge, imper. gå]verb |
chodzić po głowie | |
chodzić we śnie | |
ciężko chodzić verb | kärva [~de ~t]verb |
dochodzić noun | komma [~t, ~n]substantiv |
dochodzić noun aspekt niedokonany od: dojść | påstående [~t ~n]substantiv |
dochodzić do siebie preposition stawać się znowu zdrowym, sprawnym, wypoczętym | beträffandepreposition |
nadchodzić idąc, przybywać do określonego miejsca | |
nadchodzić o zdarzeniach, porach: zbliżać się, nastawać, następować | |
obchodzić verb obchodzić kogoś: interesować się czymś, chcieć wiedzieć o czymś | angå [-gick, -gått, pres. -går]verb |
obchodzić verb omijać, ignorować jakiś problem, zagadnienie | kringgå [-gick, -gått, -gången -gånget -gångna, pres. -går]verb |
odchodzić (eufemistycznie) umierać | |
odchodzić oddalać się od jakiegoś miejsca | |
odchodzić zrywać związek z kimś, opuszczać kogoś | |
pochodzić verb | härstamma [~de ~t]verb |
pochodzić verb mieć coś za miejsce swojego pochodzenia, za źródło, przyczynę, wywodzić się skądś | härröra [-rörde, -rört, pres. -rör]verb |
podchodzić noun rozpoczynać coś, próbować | provning [~en ~ar]substantiv |
podchodzić noun zbliżać się do czegoś, zmniejszać dystans pomiędzy sobą a jakimś obiektem | inflygning [~en ~ar]substantiv |
przechodzić być przekazywanym, krążyć między obiektami lub osobami | |
przechodzić verb przeżywać coś | genomgå [-gick, -gått, -gången -gånget -gångna, pres. -går]verb |
przechodzić verb zmieniać system, w jakim się coś robi (zwykle w formie dokonanej) | övergå [-gick, -gått, -gången -gånget -gångna, pres. -går]verb |
przychodzić przybywać dokądś | |
rozchodzić być przekazywanym | |
rozchodzić verb iść od siebie w różnych kierunkach | beströ [beströdde, bestrött, beströdd n. bestrött, pres. beströr]verb |
rozchodzić verb prowadzić z jednego miejsca w różne strony | divergera [~de ~t]verb |
rozchodzić rozluźnić buty przez chodzenie w nich | |
rozchodzić starać się o rozwód | |
rozchodzić wydobywać się z jakiegoś źródło w wielu kierunkach | |
schodzić iść w dół |