ord w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| dagordning [~en ~ar] substantiv | porządek dzienny(urzędowy) ustalony plan zebrania, konferencji; lista spraw, mających stanowić przedmiot obrad |
| de tio budorden | dziesięcioro przykazań(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju |
| den som sår vind skördar storm | kto sieje wiatr, ten zbiera burzękto wywołuje zamęt, niezgodę, może sam paść ofiarą swoich poczynań |
| digitalt ritbord | tablet(informatyka, informatyczny) urządzenie wskazujące służące przede wszystkim do rysowania elementów graficznych na komputerze, używane zamiast myszki komputerowej; |
| diklordifenyltrikloretan | dichlorodifenylotrichloroetan(chemia, chemiczny) (rolnictwo, rolniczy) wysokotoksyczny chemiczny związek organiczny z grupy chlorowanych węglowodorów, stosowany jako środek owadobójczy; |
| dorisk ordning | porządek dorycki(architektura, architektoniczny) system konstrukcyjny i kompozycyjny budowli powstały w starożytnej Grecji, charakteryzujący się surowością i monumentalnością; |
| dra fördel | korzystaćuzyskiwać z czegoś korzyści |
| dra fördel av | zapomogapomoc finansowa udzielana bezzwrotnie osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej, losowej zasiłekświadczenie pieniężne przyznawane osobom w trudnej lub szczególnej sytuacji materialnej |
| dvärgrördrom | bączek(ornitologia, ornitologiczny) Ixobrychus, ptak brodzący z rodziny czaplowatych; |
| efterord [~et; pl. ~] substantiv | posłowienoun |
| erforderlig [~t ~a] adjektiv | potrzebnyadjective |
| erfordra [~de ~t] verb | wymagaćverb |
| extraordinär [~t ~a] adjektiv | nadzwyczajnyadjective niezwykłyadjective obłędny(potocznie, potoczny) podobający się ponadprzeciętnyadjective |
| extraordinärt | nadzwyczajniew sposób niezwykły, nadzwyczajny, nieprzeciętny; bardzo |
| fackord [~et; pl. ~] substantiv | termin(językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie lub wyraz o specyficznym znaczeniu |
| fadermördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna] substantiv | ojcobójca(książkowy) zabójca własnego ojca |
| fåordig [~t ~a] adjektiv | małomównyadjective zwięzłyadjective |
| fåordighet [~en] substantiv | małomówność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest małomówne; cecha tych, którzy są małomówni |
| fåordigt | krótkood krótki niedługokrótko |
| fjord [~en ~ar] substantiv | fiord(geografia, geograficzny) rodzaj głębokiej zatoki wrzynającej się w ląd; |
| Flensburgfjorden | Zatoka Flensburska(geografia, geograficzny) zatoka w południowo–zachodniej części Morza Bałtyckiego, stanowiąca część granicy pomiędzy Danią a Niemcami; |
| folkmord [~et; pl. ~] substantiv | całopalenie(biblijny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) złożenie w ofierze całego zwierzęcia lub daru ofiarnego ludobójstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbrodnia przeciwko ludzkości polegająca na celowym wyniszczaniu całych narodów lub ich części (grup etnicznych / religijnych / rasowych) poprzez zabójstwa jak i tworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie; |
| folkmords- | ludobójczyzwiązany z ludobójstwem, właściwy ludobójstwu |
| föra ordet | przewodniczyćkierować przebiegiem spotkania, zebrania, obrad |
| fördämning [~en ~ar] substantiv | nasyp(architektura, architektoniczny) wał usypany w celu podniesienia terenu w danym miejscu; |
| fördärv [~et] substantiv | potępienie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: utrata zbawienia rozpadnoun |
| fördärva [~de ~t] verb | demoralizowaćverb niszczyćverb psućverb psućverb udaremniaćverb wypaczaćverb |
