lyte w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| lyte [~t ~n] substantiv | kalectwonoun ułomnośćnoun |
| elektrolyt [~en ~er] substantiv | elektrolit(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) substancja zdolna do jonowego przewodzenia prądu elektrycznego; |
| flyta [flöt, flutit, fluten flutet flutna, pres. flyter] verb | dociekaćverb lecieć(potocznie, potoczny) płynąć, ciec lecieć(potocznie, potoczny) szybko biec leciećverb pełzaćverb przepływaćverb płynąćverb pływak(technologia, technika, techniczny) element techniczny mający za zadanie unosić się na wodzie lub innej cieczy pływaćverb roznosićverb spływaćverb unosićverb wpadaćverb wypędzaćverb wypływaćverb |
| flyt [~et] substantiv | pomyślnośćnoun pędnoun rozmachnoun rozpędnoun |
| förflyta [förflöt, förflutit, förfluten förflutet förflutna, pres. förflyter] verb | przemijaćverb schnąć(potocznie, potoczny) marnieć z powodu stanu uczuciowego upływaćverb usychać(przenośnie, przenośnia) bardzo przeżywać |
| inflytelserik [~t ~a] adjektiv | nasienny(anatomia, anatomiczny) dotyczący nasienia męskiego wpływowyadjective |
| polyteism [~en] substantiv | politeizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wielobóstwo, kult wielu bogów; |
| polyteist [~en ~er] substantiv | politeista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający politeizm, wierzący w wielu bogów politeistka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta wyznająca politeizm, wierząca w wielu bogów |
| polyteistisk [~t ~a] adjektiv | politeistycznyadjective |
| proselyt [~en ~er] substantiv | prozelitanoun |
