słownik Szwedzko-Polski »

lod w języku polskim

SzwedzkiPolski
explodera [~de ~t] verb

wybuchać(wojskowość, wojskowy) ulegać detonacji
verb

flod [~en ~er] substantiv

fluwialny(geologia, geologiczny) związany z rzeką i jej działalnością
noun

potokowynoun
dotyczący potoku, związany z potokiem

przypływ(hydrologia, hydrologiczny) podniesienie się poziomu wód morskich związane z wpływem grawitacji Księżyca i Słońca
noun

rzecznynoun
odnoszący się do rzeki, związany z rzeką

rzeka(hydrologia, hydrologiczny) ciek na powierzchni ziemi;
noun

tok(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) układ składników tworzących metrum wiersza
noun

flöda in

wlewaćlejąc, wprowadzać ciecz do wnętrza czegoś

flodbarb

brzana(ichtiologia, ichtiologiczny) gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych;

flöde [~t ~n] substantiv

przepływ(przenośnie, przenośnia) przemieszczanie się jednego miejsca do drugiego
noun

przepływnoun
przemieszczanie się cieczy lub gazu z jednego miejsca do drugiego;

flödesdiagram [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv

schemat blokowynoun

flodhäst [~en ~ar] substantiv

hipopotam(zoologia, zoologiczny) ssak z rzędu parzystokopytnych prowadzący ziemnowodny tryb życia;
noun

flodmynning [~en ~ar] substantiv

buzia(potocznie, potoczny) usta
noun

ujście(hydrologia, hydrologiczny) miejsce, w którym ciek wodny wpada do większego cieku lub akwenu
noun

flodsångare

strumieniówka

förblöda [förblödde, förblött, förblödd n. förblött, pres. förblöder] verb

wykrwawićverb
umrzeć z powodu utraty krwi

fullödig [~t ~a] adjektiv

szczeryadjective
jednolity, pozbawiony domieszek

glöd [~en ~er] substantiv

łunanoun
silne światło odbite

perzyna(dawniej, dawny) coś właśnie niszczone albo już zniszczone przez pożar
noun

tlić sięnoun
lekko się palić bez płomienia

węglowynoun
dotyczący węgla; przewożący węgiel; poruszający się na węgiel

żarnoun
tlące się, rozgrzane do czerwoności węgle lub drwa

żarliwośćnoun
cecha tego, kto jest żarliwy

glöda [glödde, glött, pres. glöder] verb

żarzyć sięverb
palić się bez ognia, świecąc przy tym

glo [glodde, glott, pres. glor] verb

gapić się(potocznie, potoczny) uporczywie się przyglądać, wpatrywać się
verb

łypać(potocznie, potoczny) spoglądać groźnie lub ukradkiem
verb

ślepićverb
wysilać wzrok; długotrwale wpatrywać się

żarzyćverb

glödga [~de ~t] verb

rozpalaćverb

rozżarzaćverb

glödgning [~en] substantiv

anilacjanoun
proces zmiany właściwości materiału poprzez podgrzanie;

glödhet [~t ~a] adjektiv

gorąco(potocznie, potoczny) niebezpiecznie
adjective

gorącoadjective
serdecznie, wylewnie

glödlampa [~n -lampor] substantiv

żarówka(elektryczność) elektryczne źródło światła, w którym elementem świecącym jest rozżarzony przewód;
noun

glödstrompa

okrycieprzedmiot służący do okrywania

płaszcz ziemskiwarstwa Ziemi o grubości ok. 2900 km, leżąca pomiędzy skorupą a jądrem;

glödtråd [~en ~ar] substantiv

żarnik(elektryczność) drucik w żarówce emitujący światło
noun

ha blod på sina händer

mieć krew na rękach(przenośnie, przenośnia) pośrednio lub bezpośrednio odpowiadać za czyjąś śmierć, przyczynić się do czyjejś śmierci

holodomor

hołodomor(historia, historyczny, historycznie) klęska głodu w latach 1932–1933 w ZSRR, na terenie dzisiejszej Ukrainy wschodniej i centralnej;

1234

Historia wyszukiwania