kort w języku polskim

Szwedzki	Polski
spelkort [~et; pl. ~] substantiv	karta(termin karciany) (sport, sportowy) (zobacz) karta do gry noun karta do gry(termin karciany) (sport, sportowy) papierowa lub plastikowa karta z symbolem z jednej strony, służąca do gier karcianych; noun
tallkottkörteln	szyszynka(anatomia, anatomiczny) gruczoł dokrewny położony w mózgu;
tillkortakommande [~t ~n] substantiv	niedostateknoun wadanoun cecha obniżająca wartość przedmiotu
trumfkort [~et; pl. ~] substantiv	przebićnoun podczas licytacji lub gry: zaoferować więcej przebićnoun podczas negocjacji: przedstawić lepszą ofertę przebijać(termin karciany) bić kartę starszą od niej noun
visitkort [~et; pl. ~] substantiv	wizytówkanoun mały kartonik z zapisanymi na nim danymi osobowymi lub firmowymi żakietnoun męskie eleganckie odzienie dzienne;
vykort [~et; pl. ~] substantiv	pocztówkanoun karta służąca do korespondencji, zwykle z fotografią lub obrazkiem po jednej stronie, wysyłana pocztą, bez koperty;

Historia wyszukiwania