słownik Szwedzko-Polski »

kort w języku polskim

SzwedzkiPolski
blåshalskörtel [~n -körtlar] substantiv

prostata(anatomia, anatomiczny) gruczoł płciowy męski położony w miednicy mniejszej, wydzielający składniki nasienia;
noun

bukspottkörtel [~n -körtlar] substantiv

trzustka(anatomia, anatomiczny) gruczoł jamy brzusznej składający się z części hormonalnej i trawiennej;
noun

eskort [~en ~er] substantiv

eskorta(przenośnie, przenośnia) osoba lub kilka osób towarzyszące komuś po to, żeby się nim opiekować lub mieć nad nim kontrolę
noun

förkorta [~de ~t] verb

skracaćverb

skrócićverb
uczynić krótkim, zwięzłym

förkortning [~en ~ar] substantiv

abrewiacja(książkowy) (termin specjalistyczny) skrót wyrazu lub grupy wyrazów w piśmie, szczególnie w odniesieniu do dawnych rękopisów
noun

abrewiatura(książkowy) system skrótów najczęściej używanych wyrażeń, stosowany w starożytności i średniowieczu;
noun

abrewiatura(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) skrót zapisu muzycznego
noun

skrót(językoznawstwo, językoznawczy) w piśmie oznacza skrócony zapis nazwy jednowyrazowej lub wielowyrazowej, zbudowany z jednej lub kilku liter;
noun

grafikkort [~et; pl. ~] substantiv

karta graficzna(informatyka, informatyczny) urządzenie odpowiadające za wyświetlany obraz na monitorze komputera;
noun

gult kort

żółta kartka(sport, sportowy) napomnienie zawodnika następujące po jego niesportowym zagraniu (m.in. przerwaniu korzystnej akcji, granie na czas, dyskutowanie z sędzią);

gurkört [~en ~er] substantiv

ogórecznik lekarski(botanika, botaniczny) Borago officinalis, roślina z rodziny ogórecznikowatych pochodząca z krajów śródziemnomorskich, w Polsce uprawiana, czasami występuje w formie zdziczałej;
noun

hålkort [~et; pl. ~] substantiv

karta dziurkowananoun

hålla kort

trzymać krótko

i korta drag

pokrótcemówiąc w skrócie

w skrócie(potocznie, potoczny) zwięźle, w paru słowach

ID-kort [~et; pl. ~] substantiv

dowód osobisty(administracja) dokument identyfikujący osobę oraz poświadczający jej obywatelstwo;
noun

identitetskort [~et; pl. ~] substantiv

dowód osobisty(administracja) dokument identyfikujący osobę oraz poświadczający jej obywatelstwo;
noun

inom kort

wkrótcew niedługim czasie, w najbliższym czasie

wnet(książkowy) w niedługim czasie od wskazanego momentu

zwięzłośćcecha bycia zwięzłym

komma till korta

dopiąć swego

körkort [~et; pl. ~] substantiv

prawkonoun

prawo jazdy(motoryzacja) dokument potwierdzający umiejętności jego posiadacza do prowadzenia pojazdów mechanicznych, wydawany przez odpowiednie organy państwowe;
noun

kreditkort [~et; pl. ~] substantiv

karta kredytowa(bankowość, bankowy) karta magnetyczna uprawniająca do korzystania ze środków pieniężnych przyznanych jej posiadaczowi w ramach limitu kredytowego ustalonego przez daną instytucję finansową;
noun

liftkort [~et; pl. ~] substantiv

skipass(sport, sportowy) (turystyka, turystyczny) karnet narciarski umożliwiający korzystanie z kilku wyciągów w obrębie kompleksu narciarskiego, czasem także z dodatkowych usług
noun

ljudkort [~et; pl. ~] substantiv

karta dźwiękowa(informatyka, informatyczny) karta rozszerzeniowa umożliwiająca generowanie dźwięku przez komputer i głośniki do niej podłączone;
noun

minneskort [~et; pl. ~] substantiv

karta pamięci(informatyka, informatyczny) niewielki, przenośny półprzewodnikowy nośnik danych stosowany m.in. w aparatach fotograficznych i smartfonach;
noun

mjölkkörtel [~n -körtlar] substantiv

gruczoł mlekowy(anatomia, anatomiczny) zazwyczaj parzyste gruczoły charakterystyczne dla gromady ssaków, wydzielające mleko, które jest pokarmem dla młodych;
noun

moderkort [~et; pl. ~] substantiv

płyta główna(elektronika, elektroniczny) najważniejsza część urządzenia (w szczególności komputera) pozwalająca na komunikację wszystkich urządzeń do niej podłączonych;
noun

mönsterkort

poszlakafakt nieudowodniony, który jednak przemawia za określoną interpretacją czegoś

presentkort [~et; pl. ~] substantiv

bonnoun
dokument uprawniający do uzyskania określonych towarów, usług lub innych dóbr;

rött kort

czerwona kartka(sport, sportowy) znak dany przez sędziego, nakazujący przymusowe opuszczenie boiska przez zawodnika, który dopuścił się niesportowego zachowania (np. brutalnego faulu) lub dostał dwie żółte kartki;

sköldkörtel [~n -körtlar] substantiv

tarczyca(anatomia, anatomiczny) gruczoł kręgowców, wydzielający hormony mające ważną rolę w regulowaniu przemiany materii;
noun

skör [~t ~a] adjektiv

kruchy(przenośnie, przenośnia) nietrwały, delikatny, słaby
adjective

kruchyadjective
łatwo ulegający złamaniu, pokruszeniu

wątłyadjective
zagrożony zniszczeniem

wrażliwyadjective
taki, który ma słabą odporność

slutkörd [-kört ~a] adjektiv

ledwo żywyadjective
osłabiony, bez siły

zjebany(wulgarnie, wulgaryzm) zmęczony, wykończony
adjective

123