słownik Szwedzko-Polski »
klanger w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| klang | dźwiękfala akustyczna odbierana przez słuch człowieka; klang(Górny Śląsk) dźwięk, brzmienie klank(Górny Śląsk) dźwięk, brzmienie |
| klanglös [~t ~a] adjektiv | bezgłośnyadjective |
| treklang [~en ~er] substantiv | trójdźwięk(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) akord złożony z trzech dźwięków, które mogą zostać uporządkowane w układ dwóch nałożonych tercji; |
