kopp w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| kopp [~en ~ar] substantiv | filiżanka(potocznie, potoczny) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) miara objętości równa pojemności filiżanki (1.1) filiżankanoun muszla klozetowanoun |
| koppa | koppaarchaiczna litera cyrylicy, Ҁ, stosowana także jako oznaczenie 90 koppalitera alfabetu greckiego, obecnie nieużywana, w greckim systemie liczbowym oznaczająca liczbę 90, Ϙ; |
| koppar [~n el. ~en] substantiv | miedź(chemia, chemiczny) metal, pierwiastek chemiczny o symbolu Cu i liczbie atomowej 29; |
| kopparfärgad [-färgat ~e] adjektiv | miedzianyadjective |
| kopparnickel | |
| kopparorm [~en ~ar] substantiv | padalec(zoologia, zoologiczny) Anguis, rodzaj beznogiej jaszczurki; |
| kopparstick [~et; pl. ~] substantiv | kopersztychnoun miedziorytnoun |
| kopparödla [~n -ödlor] substantiv | padalec(zoologia, zoologiczny) Anguis, rodzaj beznogiej jaszczurki; |
| koppel [kopplet; pl. ~, best. pl. kopplen] substantiv | gromadanoun koalicyjka(wojskowość, wojskowy) wąski, skórzany pasek zakładany przez pierś do galowego munduru, dawniej równoważący ciężar broni, współcześnie tylko ozdobny; sforanoun smycznoun sprzęgnoun |
| koppla [~de ~t] verb | rozumiećverb sprzęgaćverb łączyć(potocznie, potoczny) umożliwiać rozmowę telefoniczną łączyćverb łączyćverb łączyćverb |
| koppla av | odprężaćuczynić mniej naprężonym, rozluźnić rozluźnić(przenośnie, przenośnia) uczynić mniej spiętym, gęstym lub tłocznym rozluźnić(przenośnie, przenośnia) uczynić swobodniejszym, mniej rygorystycznym rozluźnićuczynić luźnym wyłączaćwstrzymywać pracę jakiegoś urządzenia |
| kopplad | związanydotyczący czegoś, mający związek z czymś lub kimś |
| koppleri [~et ~er] substantiv | stręczycielstwonoun |
| koppling [~en ~ar] substantiv | sprzęgło(mechanika) mechanizm pozwalający na przenoszenie ruchu z jednej osi na drugą; |
| amerikansk kopparand | |
| apkoppor | |
| askkopp [~en ~ar] substantiv | popielniczkanoun |
| frånkopplad | akustyczny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) używający niezelektryfikowanych, tradycyjnych instrumentów bez prądu(dosłownie) bez zasilania energią elektryczną bez prądu(potocznie, potoczny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (o wykonywaniu muzyki i sposobie jej rejestracji) akustyczny, akustycznie; |
| frånkoppling [~en ~ar] substantiv | rozłączaćnoun |
| hundkoppel [-kopplet; pl. ~, best. pl. -kopplen] substantiv | smycznoun |
| kaffekopp [~en ~ar] substantiv |
