słownik Polsko-Szwedzki »
smycz w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| smycz noun taśmowy, materiałowy lub skórzany pasek zakończony z jednej strony uchwytem (rączką), a z drugiej karabińczykiem podczepianym do obroży lub szelek zwierzęcia domowego (najczęściej psa) podczas wyprowadzania na spacer; | hundkoppel [-kopplet; pl. ~, best. pl. -kopplen]substantiv koppel [kopplet; pl. ~, best. pl. kopplen]substantiv |
| smyczek (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element instrumentu smyczkowego w kształcie różdżki lub łuku, który służy do ręcznego wzbudzania wibracji strun; noun | stråke [~n stråkar]substantiv |
