słownik Szwedzko-Polski »

kopp w języku polskim

SzwedzkiPolski
frånkoppling [~en ~ar] substantiv

rozłączaćnoun
tracić łączność

hundkoppel [-kopplet; pl. ~, best. pl. -kopplen] substantiv

smycznoun
taśmowy, materiałowy lub skórzany pasek zakończony z jednej strony uchwytem (rączką), a z drugiej karabińczykiem podczepianym do obroży lub szelek zwierzęcia domowego (najczęściej psa) podczas wyprowadzania na spacer;

kaffekopp [~en ~ar] substantiv

filiżanka do kawynoun

kedjekoppling

przystrajaćubierać dla ozdoby

kokoppor substantiv

krowianka(medycyna, medyczny) wirusowa choroba zakaźna zwierząt i ludzi;
noun

smittkoppor substantiv

ospanoun

ospa prawdziwa(medycyna, medyczny) ostra wirusowa choroba zakaźna charakteryzująca się występowaniem plamkowo-grudkowej wysypki mające czarne zabarwienie;
noun

spottkopp [~en ~ar] substantiv

spluwaczkanoun
naczynie przeznaczone do spluwania do niego;

sugkopp [~en ~ar] substantiv

przyssawkanoun
miękka miseczka przysysająca się do podłoża po naciśnięciu

uppkopplad

online(informatyka, informatyczny) za pomocą Internetu

online(informatyka, informatyczny) związany z siecią internetową, dotyczący sieci internetowej, przekazywany za pomocą sieci internetowej

vattenkoppor

ospa wietrzna(medycyna, medyczny) bardzo zakaźna choroba wirusowa głównie wieku dziecięcego, wywoływana przez VZV;

vattkoppor substantiv

ospa wietrzna(medycyna, medyczny) bardzo zakaźna choroba wirusowa głównie wieku dziecięcego, wywoływana przez VZV;
noun

wiatrówka(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) ospa wietrzna
noun

12↑

Historia wyszukiwania

    Słowniki online

    Więcej ciekawostek