Szwedzki | Polski |
---|---|
järn [~et; pl. ~] substantiv | żelazo(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) metaliczny pierwiastek chemiczny o symbolu Fe i liczbie atomowej 26; żelazo(potocznie, potoczny) pospolity, srebrzystoszary i twardy metal z wysoką zawartością żelaza (1.2) |
järn- | żelaznywykonany z żelaza lub zawierający żelazo |
järnek [~en ~ar] substantiv | ostrokrzew(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ilex L., rodzaj roślin z rodziny ostrokrzewowatych; krzew lub drzewo zimozielone o pojedynczych, skórzastych, ciemnozielonych, całobrzegich lub kolczasto ząbkowanych liściach i kulistych owocach; ostrokrzew kolczasty(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ilex aquifolium L., gatunek krzewu zimozielonego z rodziny ostrokrzewowatych, o ciemnozielonych, pojedynczych, skórzastych, kolczasto ząbkowanych liściach, kwiatach rozdzielnopłciowych i czerwonych, kulistych owocach, uprawianego jako roślina ozdobna i lecznicza; |
järnhaltig [~t ~a] adjektiv | żelaznyadjective |
järnnatt [~en -nätter] substantiv | zimni ogrodnicynoun |
järnridå [~n ~er] substantiv | żelazna kurtyna(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) umowna granica ideologiczno-polityczna, oddzielająca komunistyczne państwa bloku wschodniego od państw zachodu; |
järnsparv [~en ~ar] substantiv | pokrzywnicanoun |
järnväg [~en ~ar] substantiv | kolejnoun kolej żelaznanoun |
järnvägs- | kolejowyzwiązany z kolejnictwem (koleją); taki, który dotyczy kolejnictwa, pociągów |
järnvägsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv | kolejarznoun |
järnvägsstation [~en ~er] substantiv | dworzecnoun dworzec kolejowy(kolejnictwo) miejsce przyjazdu, odjazdu i postoju pociągów wraz z budynkiem przystosowanym do obsługi pasażerów (kasami, poczekalnią, punktami gastronomicznymi itp.); stacja(kolejnictwo) zespół budynków i infrastruktury umożliwiający obsługę pasażerów lub towarów przewożonych koleją |
järnålder [~n] substantiv | epoka żelaza(archeologia, archeologiczny) epoka dziejów następująca po epoce brązu; |
aftonstjärna [~n] substantiv | Gwiazda Wieczorna(astronomia, astronomiczny) Wenus widoczna nad horyzontem po zachodzie Słońca Wieczernica(dawniej, dawny) (astronomia, astronomiczny) Gwiazda Wieczorna, Wenus |
alpjärnsparv | |
Betlehemstjärnan | Gwiazda Betlejemska(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (biblijny) nazwa jasnego obiektu astronomicznego, który według Biblii doprowadził Trzech Króli do miejsca narodzin Jezusa Chrystusa w Betlejem; |
blåstjärna | cebulica(botanika, botaniczny) Scilla, gatunek byliny z rodziny hiacyntowatych, oszloch; |
bry sin hjärna med | zaprzątać sobie głowębyć opanowanym przez jakąś natrętną myśl lub sprawę łamać sobie głowęintensywnie zastanawiać się nad czymś; myśleć, rozmyślać, szukać odpowiedzi |
brännjärn [~et; pl. ~] substantiv | żegadłonoun |
davidsstjärna [~n -stjärnor] substantiv | gwiazda Dawida(żydowski) symbol w postaci sześcioramiennej gwiazdy, utworzonej przez dwa zachodzące na siebie trójkąty równoboczne, będący m.in. godłem Izraela; |
fallande stjärna | spadająca gwiazda(finanse, finansowy) w giełdowej analizie technicznej: świeca z małym korpusem i długim górnym cieniem spadająca gwiazda(przestarzałe, przestarzały) (poetycki, poetycko) meteor |
filmstjärna [~n -stjärnor] substantiv | gwiazda filmowanoun |
gjutjärn [~et] substantiv | żeliwo(hutnictwo, hutniczy) (chemia, chemiczny) stop odlewniczy żelaza z węglem i innymi pierwiastkami; |
gångjärn [~et; pl. ~] substantiv | zawias(technologia, technika, techniczny) połączenie ruchome złożone z dwóch części złączonych przegubowo, do mocowania wiek, włazów, skrzydeł drzwi i okien |
halsjärn till strypning | garotabroń mająca postać cienkiego paska materiału lub linki do uchwycenia oburącz i zaciśnięcia na szyi ofiary; |
hjärna [~n hjärnor] substantiv | mózg(anatomia, anatomiczny) narząd znajdujący się wewnątrz czaszki odpowiedzialny za myślenie; mózgowy(anatomia, anatomiczny) związany z mózgiem, dotyczący mózgu móżdżek(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z mózgu cielęcego lub wieprzowego |
hjärnbrygga | most(anatomia, anatomiczny) część mózgu zawarta między rdzeniem przedłużonym a śródmózgowiem; |
hjärnhinneinflammation [~en ~er] substantiv | zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych(medycyna, medyczny) choroba obejmująca opony mózgowo-rdzeniowe najczęściej wywołana przez wirusy lub bakterie; |
hjärninflammation [~en ~er] substantiv | zapalenie mózgu(medycyna, medyczny) zakażenie ośrodkowego układu nerwowego najczęściej spowodowane infekcją wirusową, rzadziej bakteryjną; |
hjärntvätt [~en] substantiv | pranie mózgunoun |
hundstjärna | Syriusz(astronomia, astronomiczny) najjaśniejsza gwiazda na nocnym niebie, znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa; |