Polski | Szwedzki |
---|---|
żelazo (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) metaliczny pierwiastek chemiczny o symbolu Fe i liczbie atomowej 26; noun | järn [~et; pl. ~]substantiv |
żelazo (potocznie, potoczny) pospolity, srebrzystoszary i twardy metal z wysoką zawartością żelaza (1.2) noun | järn [~et; pl. ~]substantiv |
żelazomangan (chemia, chemiczny) żelazostop z dużą zawartością manganu | |
kuć żelazo, póki gorące robić coś wykorzystując sprzyjające okoliczności; próbować zdążyć ze swoim celem póki jest to możliwe |