ho w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| högt | wysoko(odprzymiotnikowy) → wysoki |
| högtalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna] substantiv | głośnik(technologia, technika, techniczny) urządzenie do wzmacniania dźwięku; do odtwarzania dźwięku zapisanego w postaci elektrycznej; |
| högtid [~en ~er] substantiv | świętonoun |
| högtidlig [~t ~a] adjektiv | podniosłyadjective uroczystyadjective |
| högtidligt löfte | ślubowanieuroczystość składania przysięgi |
| högtravande adjektiv | górnolotnyadjective szumnyadjective |
| högväxt [n. ~, ~a] adjektiv | rosłyadjective |
| hoj [~en ~ar] substantiv | rower(transport, transportowy) jednośladowy pojazd napędzany siłą ludzkich mięśni; |
| höja [höjde höjt] verb | wynosićverb wznosićverb |
| höja ribban | podnosić poprzeczkęzwiększać poziom (jakiegoś zadania), zacząć więcej wymagać |
| höja sig | wznosićunosić do góry samego siebie |
| höjd | wysokośćwymiar pionowy czegoś lub kogoś |
| höjd [~en, ~er] substantiv | elewacjanoun |
| höjd [~en, ~er] | wysokośćodległość od pewnego odnośnika, np. gruntu |
| höjdare [~n; pl. ~, best. pl. höjdarna] substantiv | gruba ryba(przenośnie, przenośnia) ktoś bardzo ważny ważniak(potocznie, potoczny) osoba zarozumiała |
| höjdhopp [~et; pl. ~] substantiv | skok wzwyż(sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna, w której zawodnik musi pokonać ustawioną na pewnej wysokości poprzeczkę; |
| höjdpunkt [~en ~er] substantiv | gwóźdź(przenośnie, przenośnia) najważniejsza część czegoś |
| höjdsjuka [~n] substantiv | choroba wysokościowa(medycyna, medyczny) dolegliwość fizjologiczna związana ze zmianą wysokości miejsca pobytu; |
| höjdskräck | akrofobia(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) chorobliwy lęk wysokości; |
| höjning [~en ~ar] substantiv | postawićnoun unosićnoun wzniecaćnoun |
| hök [~en ~ar] substantiv | hardliner(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nieprzejednany zwolennik twardego postępowania w określonej opcji politycznej, przeciwnik reform i kompromisów jastrząb(ornitologia, ornitologiczny) duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych; |
| Hokkaido | Hokkaido(geografia, geograficzny) wyspa nad Oceanem Spokojnym, druga pod względem wielkości wyspa Japonii; |
| hökuggla [~n -ugglor] substantiv | sowa jarzębata(ornitologia, ornitologiczny) Surnia ulula, gatunek sowy występujący na północy Eurazji i Ameryki Północnej; |
| hokuspokus | hokus-pokusmagiczna formuła, którą posługiwano się jako zaklęciem (często w baśniach) |
| holistisk [~t ~a] adjektiv | holistycznyadjective |
| hölja [höljde, höljt] | zakrywaćzasłaniać, przesłaniać, nie pokazywać |
| hölje [~t ~n] substantiv | okrycienoun przykrycienoun |
| holk [~en ~ar] substantiv | hulk(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) (historia, historyczny, historycznie) typ dużego średniowiecznego żaglowca północnoeuropejskiego z XV-XVI w. hulk(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) stary okręt wycofany z normalnej eksploatacji, zwykle przycumowany na stałe do nabrzeża i służący np. jako magazyn lub koszary; |
