ho w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| högerhänthet [~en] substantiv | praworęcznośćnoun |
| högern | prawica(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) siła polityczna o programie, odwołującym się do tradycji, autorytetów, religii i istniejącej hierarchii społecznej |
| högfärd [~en] substantiv | pychanoun |
| högfärdig [~t ~a] adjektiv | butnyadjective dumnyadjective pysznyadjective zarozumiałyadjective |
| högförräderi [~et ~er] substantiv | zdrada stanu(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) przestępstwo wymierzone przeciw najistotniejszym interesom państwa, jego bezpieczeństwu lub ustrojowi; |
| hugga [högg, huggit, huggen hugget huggna, pres. hugger] verb | kroićverb siekać(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) drobno kroić |
| höghet [~en ~er] substantiv | wzniosłość(książkowy) cecha bycia wzniosłym; wielkość moralna |
| höghjuling | bicykl(transport, transportowy) (historia, historyczny, historycznie) dawny rower, zwykle o kołach różnej wielkości; |
| höghus [~et; pl. ~] substantiv | blok mieszkalnynoun wieżyczka(wojskowość, wojskowy) górna, obrotowa część czołgu z zamontowanym działem wysokościowiec(architektura, architektoniczny) bardzo wysoki budynek; |
| högkvarter [~et; pl. ~] substantiv | dowództwonoun |
| högland [~et -länder] substantiv | wyżyna(geografia, geograficzny) obszar, którego wysokości bezwzględne przekraczają 300 metrów n.p.m., a wysokości względne są na ogół mniejsze niż 300 metrów; |
| högljudd [-ljutt ~a] adjektiv | głośnyadjective |
| högljutt | głośnow sposób głośny, słyszalny, nie szeptem |
| högmod [~et] substantiv | próżnośćnoun pychanoun wyniosłośćnoun |
| högmodig [~t ~a] adjektiv | dumnyadjective pysznyadjective |
| högrev [~et; pl. ~] substantiv | karczek(potocznie, potoczny) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) mięso z karku zwierzęcego |
| högröd [-rött ~a] adjektiv | pąsowyadjective |
| högsint [n. ~, ~a] adjektiv | wielkodusznyadjective wspaniałomyślnyadjective |
| högskola [~n -skolor] substantiv | liceum(edukacja, edukacyjny) szkoła średnia ogólnokształcąca lub zawodowa, przygotowująca do studiów uniwersyteckich; uczelnianoun wszechnica(edukacja, edukacyjny) uczelnia, szkoła wyższa |
| högskolerektor | rektor(edukacja, edukacyjny) osoba zarządzająca uczelnią akademicką |
| högsorbiska | górnołużyckizwiązany z Górnymi Łużycami |
| högspänning [~en ~ar] substantiv | wysokie napięcie(fizyka, fizyczny) (technologia, technika, techniczny) napięcie elektryczne powyżej 1000 V (= tysiąca woltów); w elektroenergetyce: od 110 kV (= stu dziesięciu kilowoltów) |
| högst adverb | co najwyżejadverb niezwykleadverb wysoceadverb |
| högsta domstol | Sąd Najwyższy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; |
| högt | na głostak, że wyraźnie słychać nader(książkowy) bardzo, niezmiernie |
