słownik Szwedzko-Polski »

for w języku polskim

SzwedzkiPolski
föra med sig

wprawiaćpowodować jakiś stan psychiczny

föra ordet

przewodniczyćkierować przebiegiem spotkania, zebrania, obrad

förädla [~de ~t] verb

uszlachetniać(ogrodnictwo, ogrodniczy) (rolnictwo, rolniczy) (zootechnika, zootechniczny) tworzyć lepsze odmiany hodowlane
verb

uszlachetniaćverb
czynić lepszym, podnosić moralnie

uszlachetnićverb
aspekt dokonany od: uszlachetniać

förädling [~en ~ar] substantiv

uszlachetnianie(rzeczownik odczasownikowy) od uszlachetniać
noun

förakt [~et] substantiv

pogardanoun
uczucie niechęci, poczucie wyższości wobec kogoś lub czegoś

förakta [~de ~t] verb

gardzićverb
myśleć o kimś lub postępować z nim z pogardą

pogardzaćverb
traktować kogoś lub coś z pogardą

föräktenskaplig [~t ~a] adjektiv

przedmałżeńskiadjective
następujący (zawierany, odbywany, wykonywany) przed zawarciem małżeństwa

föraktfull [~t ~a] adjektiv

pogardliwieadjective
w sposób pogardliwy; z pogardą, bez szacunku

pogardliwyadjective
wyrażający pogardę

wzgardliwyadjective
pełen wzgardy; pogardliwy, lekceważący, bez szacunku

förälder [~n föräldrar] substantiv

rodzicnoun
pierwszy biologiczny przodek danej osoby, ojciec lub matka

föråldrad [föråldrat ~e] adjektiv

nieaktualnyadjective
taki, który nie jest aktualny; przestarzały, stary

przestarzałyadjective
taki, który wyszedł z użycia, ze zwyczaju

staroświeckiadjective
wywodzący się ze starych czasów, obecnie niemodny, niepopularny

föräldralöst barn

osierocaćumierając, czynić kogoś sierotą

sierota(termin typograficzny) błąd polegający na pozostawieniu pojedynczego wiersza na dole kolumny składanego tekstu

sierotadziecko, któremu umarło przynajmniej jedno z rodziców

föräldramöte [~t ~n] substantiv

wywiadówka(potocznie, potoczny) (edukacja, edukacyjny) zebranie rodziców organizowane przez szkołę w celu poinformowania ich o wynikach w nauce i zachowaniu się ich dzieci
noun

föräldrar

rodziceojciec i matka

föräldraskap [~et] substantiv

rodzicielstwonoun
bycie rodzicem

förälskad [förälskat ~e] adjektiv

zakochanyadjective
taki, który zakochał się w kimś; odczuwający zakochanie

förälskelse [~n ~r] substantiv

crush(slangowo) osoba, w której ktoś się podkochuje
noun

miłośćnoun
osoba, którą się kocha

zakochanienoun
rozwinięcie uczucia miłości

föränderlig [~t ~a] adjektiv

niestałyadjective
taki, który często zmienia upodobania, poglądy, świadczący o braku stałości

zmiennyadjective
ulegający zmianom

förändra [~de ~t] verb

przekształcaćverb
zmieniać coś w coś innego, nadawać czemuś inną formę

zmieniaćverb
nadawać komuś lub czemuś inne właściwości

förändras

przekształcaćzmieniać się, zmieniać swoją formę

förändring [~en ~ar] substantiv

rewizjanoun
ponowne rozpatrzenie pewnych poglądów, teorii, dokumentów itp. i dokonanie w nich zmian

transformacjanoun
przemiana, przekształcanie czegoś

zamiananoun
przejście z jednej postaci w drugą

zmiananoun
przejście jakiejś cechy albo rzeczy w inną

föraning [~en ~ar] substantiv

przeczucienoun
przewidzenie w oparciu o uczucia lub intuicje, a nie w oparciu o przesłanki racjonalne

föranleda [-anledde, -anlett, -anledd n. -anlett, pres. -anleder] verb

powodowaćverb
być powodem czegoś, przyczyną

förare [~n; pl. ~, best. pl. förarna] substantiv

kierowcanoun
osoba kierująca pojazdem (mężczyzna lub kobieta)

förarga [~de ~t] verb

dokuczaćverb
sprawiać przykrość, kłopoty lub ból

1234