Polski | Szwedzki |
---|---|
miłość noun osoba, którą się kocha | förälskelse [~n ~r]substantiv kärlek [~en ~ar]substantiv |
miłość noun silna więź emocjonalna łącząca ludzi; także: łącząca osobę z Bogiem, bóstwem, krajem rodzinnym | kärlek [~en ~ar]substantiv |
miłość noun uczucie, którym się darzy kochaną osobę; | kärlek [~en ~ar]substantiv |
miłość jest ślepa osoba kochająca nie widzi wad, błędów osoby, którą kocha | |
miłość od pierwszego wejrzenia zakochanie się w kimś od momentu zobaczenia go po raz pierwszy | |
miłość platoniczna miłość pozbawiona zmysłowości, miłość aseksualna | |
miłość własna (potocznie, potoczny) uwielbienie do samego siebie (w negatywnym znaczeniu) noun | egoism [~en]substantiv |
stara miłość nie rdzewieje miłość, zwłaszcza przeżyta w młodości, nie przemija z upływem czasu |