for w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| for | zbliżenieujęcie filmowe lub fotograficzne z bliskiej odległości; zoomować(potocznie, potoczny) powiększać zdjęcie / kadr, przybliżać widok za pomocą zoomu |
| fora [~n foror] substantiv | furanoun |
| force majeure substantiv | siła wyższa(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zdarzenie, którego nie można przewidzieć lub w żaden sposób mu zapobiec; |
| fordom adverb | dawnymi czasyadverb niegdyśadverb ongiśadverb |
| fordon [~et; pl. ~] substantiv | gablota(slangowo) (motoryzacja) samochód, szczególnie jeśli drogi, duży pojazdnoun wehikuł(żartobliwie) środek transportu |
| fordra [~de ~t] verb | pochłaniaćverb potrzebowaćverb wymagaćverb wymagaćverb żądaćverb |
| fordran [best. ~; i pl. används fordringar] substantiv | wymaganienoun żądanienoun |
| fordringsägare [~n; pl. ~, best. pl. -ägarna] substantiv | wierzyciel(potocznie, potoczny) osoba lub instytucja, od której pożyczone zostały pieniądze wierzyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba fizyczna lub prawna, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby, z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy; |
| forehand [~en; pl. ~s] substantiv | forhend(sport, sportowy) (w tenisie ziemnym, tenisie stołowym, badmintonie i speed-ballu) odbicie z prawej strony rakietą trzymaną w prawej ręce; |
| forell [~en ~er] substantiv | pstrąg(ichtiologia, ichtiologiczny) drapieżna ryba słodkowodna z charakterystycznymi plamkami na bokach; |
| forensisk [~t ~a] adjektiv | kryminalistycznyadjective |
| form | forma(językoznawstwo, językoznawczy) konstrukcja wyrazu; forma(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) naczynie do pieczenia ciast formakondycja fizyczna osoby formasposób robienia (mówienia, wyrażania) czegoś formazewnętrzny kształt krój(drukarstwo, drukarski) styl czcionki kształtzarys przedmiotu, inny przedmiot, figura lub bryła, które ten przedmiot przypomina wykrójzarys liniowy |
| form [~en, ~ar] substantiv | etykietanoun formalnośćnoun obyczajnoun |
| form [~en, ~ar] | postaćzewnętrzna forma, kształt czegoś |
| forma | formatka(informatyka, informatyczny) część ekranu aplikacji, np. zakładka, w oknie programu z polami do wypełniania[potrzebne źródło] formowaćo grupie ludzi: ustawiać się w pewnym porządku formowaćwyrabiać w kimś określone cechy lub postawy kształtowanie(rzeczownik odczasownikowy) od kształtować postawićsformułować coś, wystąpić z czymś powstawanie(rzeczownik odczasownikowy) od powstawać |
