słownik Polsko-Szwedzki »
fon w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| fon (fizyka, fizyczny) jednostka poziomu głośności noun | fon [~en ~er]substantiv |
| fondue (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) szwajcarska i francuska potrawa z roztopionego sera i białego wina podawanego na gorąco, w którym macza się kawałki pieczywa lub warzyw; noun | fondue [~n; pl. ~r ]substantiv |
| fonem (językoznawstwo, językoznawczy) najmniejsza jednostka mowy rozróżnialna dla użytkowników danego języka; noun | fonem [~et; pl. ~]substantiv |
| fonetyczna metoda | |
| fonetyczny (językoznawstwo, językoznawczy) związany z fonetyką, dotyczący fonetyki adjective | fonetisk [~t ~a]adjektiv |
| fonetyk noun językoznawca zajmujący się fonetyką | fonetiker [~n; pl. ~]substantiv |
| fonetyka (językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się opisywaniem głosek danego języka; noun | fonetik [~en]substantiv |
| fonia (akustyka, akustyczny) reprodukowany dźwięk docierający do ucha słuchającego przy odtwarzaniu nagrania, projekcji filmu itp. w postaci fali akustycznej noun | ljud [~et; pl. ~]substantiv |
| fonia (radiofonia, radiokomunikacja, radiotechnika, radiofoniczny, radiokomunikacyjny, radiotechniczny, radiowy) (telewizja, telewizyjny) sygnał dźwiękowy przesyłany z nadajnika do odbiornika radiowego, telewizyjnego itp., za pomocą fali elektromagnetycznej noun | ljud [~et; pl. ~]substantiv |
| foniatria (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się leczeniem i zaburzeniami wydawania głosu (przez człowieka); noun | foniatri [~n]substantiv |
| fonografia zapisywanie dźwięków na nośnikach danych np. płytach kompaktowych albo kasetach mangetofonowych | |
| fonologia (językoznawstwo, językoznawczy) nauka o fonemach i relacjach między nimi; noun | fonologi [~n]substantiv |
| fonologiczny (językoznawstwo, językoznawczy) związany z fonologią, dotyczący fonologii adjective | fonologisk [~t ~a]adjektiv |
| fontanna noun dekoracyjny element architektoniczny złożony ze zbiornika z wodą oraz otworu, przez który woda wpada do zbiornika; | fontän [~en ~er]substantiv |
| fontaź noun frędzla (frędzel) przy czepku | frans [~en ~ar]substantiv |
| afonia (medycyna, medyczny) zaburzenie polegające na braku głosu; | |
| alfons (potocznie, potoczny) (pospolicie) mężczyzna żyjący z cudzej prostytucji, zabierający prostytutce część jej dochodu w zamian za ochronę noun | hallick [~en ~ar]substantiv |
| Alfons imię męskie; | |
| allofon noun | allofon [~en ~er]substantiv |
| alofon (językoznawstwo, językoznawczy) wariant fonemu, inaczej: alofony to głoski reprezentujące ten sam fonem noun | allofon [~en ~er]substantiv |
| anglofon (książkowy) osoba mówiąca po angielsku | |
| antyfona (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Komplecie krótka pieśń maryjna śpiewana lub odmawiana na końcu godziny kanonicznej; noun | antifon [~en ~er]substantiv |
| antyfona (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Liturgii godzin werset odmawiany przed i po psalmie czy kantyku; noun | antifon [~en ~er]substantiv |
| antyfona (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w liturgii mszy świętej jeden z wersetów śpiewanych lub odmawianych na wejście, na ofiarowanie i na komunię; noun | antifon [~en ~er]substantiv |
| antyfonał (dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga liturgiczna zawierająca antyfony | |
| aparat telefoniczny (telekomunikacja) końcowe urządzenie łącza telefonicznego noun | telefonapparat [~en ~er]substantiv |
| budka telefoniczna (telekomunikacja) niewielka, lekka budowla z aparatem telefonicznym, ustawiona w miejscu publicznym; noun | telefonkiosk [~en ~er]substantiv |
| bufon noun człowiek zarozumiały, pyszny, pretensjonalny | mallgroda [~n -grodor]substantiv pösmunk [~en ~ar]substantiv stropp [~en ~ar]substantiv viktigpetter [~n -pettrar]substantiv |
| dyktafon (elektronika, elektroniczny) przenośny magnetofon lub urządzenie cyfrowe z wbudowanym mikrofonem, umożliwiające nagrywanie dźwięku; noun | diktafon [~en ~er]substantiv |
| eufonia noun | eufoni [~n]substantiv |
| frankofon ktoś, kto mówi po francusku i żyje w społeczności posługującej się tym językiem, szczególnie w miejscu, w którym mówi się dwoma lub więcej językami | |
| gramofon (technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do odtwarzania dźwięku zapisanego na płytach gramofonowych; noun | grammofon [~en ~er]substantiv |
| homofon (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz dźwiękowo identyczny z innym lub innymi wyrazami, odmienny jednak pod względem pisowni i treści, np. morze i może adjective | homofon [~t ~a]adjektiv |
| hydrofon (technologia, technika, techniczny) mikrofon służący do odbierania dźwięków rozchodzących się w wodzie lub innych cieczach; noun | hydrofon [~en ~er]substantiv |
| kakofonia noun nieprzyjemne połączenie dźwięków; | kakofoni [~n ~er]substantiv |
| kalafonia (technologia, technika, techniczny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) łamliwa i przezroczysta pozostałość po destylacji terpentyny z żywicy drzew iglastych; noun | kolofonium [kolofoniet]substantiv |
