ek w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| ekskog [~en ~ar] substantiv | dąbrowa(leśnictwo) las lub zagajnik porośnięty przeważnie dębem dębinanoun |
| ekträ | dębinadębowe drewno |
| ekträd | dąb(systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus L., rodzaj roślin drzewiastych lub krzewiastych z rodziny bukowatych; |
| ekumenik [~en] substantiv | ekumena(geografia, geograficzny) obszar stale zamieszkany i wykorzystywany gospodarczo przez człowieka ekumenizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) nurt światopoglądowy proklamujący porozumienie między wyznaniami; |
| ekumenisk [~t ~a] adjektiv | ekumeniczny(książkowy) powszechny, otwarty ekumeniczny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z ekumenizmem, dotyczący ekumenizmu |
| ekvation [~en ~er] substantiv | równanie(matematyka, matematyczny) wyrażenie złożone z dwóch lub więcej części połączonych znakiem równości |
| ekvationssystem [~et; pl. ~] substantiv | układ równań(matematyka, matematyczny) zestawienie dwóch lub więcej równań, dla których poszukiwane jest wspólne rozwiązanie; |
| ekvator [~n] substantiv | równik(astronomia, astronomiczny) (geografia, geograficzny) część wspólna powierzchni ciała niebieskiego oraz płaszczyzny prostopadłej do osi obrotu i przechodzącej przez środek masy ciała; równikowy(geografia, geograficzny) dotyczący równika, związany z równikiem |
| ekvatorial [~t ~a] adjektiv | tropikalnyadjective |
| Ekvatorialguinea substantiv | Gwinea Równikowa(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Afryce; |
| ekvatorialguinean [~en ~er] substantiv | Gwinejczyknoun |
| ekvatorialguineansk [~t ~a] adjektiv | gwinejskiadjective |
| ekvivalent | ekwiwalentrzecz, która jest równa innej wartością odpowiednikpojęcie, przedmiot lub osoba o podobnych cechach, elementach, mające to samo zastosowanie, mogące pełnić tę samą funkcję równowartościowyrówny pod względem wartości |
| e.Kr. | ADrok Pański |
| -tek | |
| adekvat [n. ~, ~a] adjektiv | adekwatnyadjective trafnyadjective |
| adjektiv | przymiotnik(gramatyka) wyraz określający cechę rzeczownika np. „biały”, „niski”, „ładny”; |
| adjektivisk [~t ~a] adjektiv | przymiotnikowy(językoznawstwo, językoznawczy) odnoszący się do przymiotnika, mający charakter przymiotnika, utworzony od przymiotnika, będący przymiotnikiem |
| aeromekanik | |
| affekt [~en ~er] substantiv | afekt(psychologia, psychologiczny) wszelkie poruszenie lub wzruszenie umysłu namiętność(przenośnie, przenośnia) (poetycki, poetycko) bardzo silne zainteresowanie daną dziedziną, problematyką namiętnośćnoun zamiłowanienoun |
| affekterad [affekterat ~e] adjektiv | afektowanyadjective |
| Aleksander | Aleksanderimię męskie; |
| alkekung [~en ~ar] substantiv | alczyk(ornitologia, ornitologiczny) Alle alle, mały morski ptak z rodziny alk; |
| anekdot [~en ~er] substantiv | anegdotanoun |
| ångkokare [~n; pl. ~, best. pl. -kokarna] substantiv | parowar(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) naczynie lub urządzenie służące do gotowania na parze; |
| anklagare [~n; pl. ~, best. pl. -klagarna] substantiv | oskarżyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w procesie karnym osoba wnosząca do sądu akt oskarżenia przeciw komuś oskarżycielnoun |
| annektera [~de ~t] verb | anektować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zagarniać terytorium innego państwa; dokonywać aneksji |
| annektering [~en ~ar] substantiv | aneksja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zagarnięcie, włączenie siłą do swojego państwa terytorium innego państwa lub jego części; aneksyjny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z aneksją, zaborem ziem innego państwa |
