przymiotnikowy w języku po szwedzku

Polski	Szwedzki
przymiotnikowy (językoznawstwo, językoznawczy) odnoszący się do przymiotnika, mający charakter przymiotnika, utworzony od przymiotnika, będący przymiotnikiem adjective	adjektivisk [~t ~a]adjektiv
imiesłów przymiotnikowy bierny (gramatyka) forma czasownika, która odnosi się do przedmiotu czynności, której przedmiot ten został poddany, np. widziany, pisany, myty; noun	perfektparticip [~et; pl. ~]substantiv
imiesłów przymiotnikowy czynny (gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania noun	particip [~et; pl. ~]substantiv

Historia wyszukiwania