ek w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| ek [~en ~ar] substantiv | dąb(botanika, botaniczny) drzewo lub krzew z rodzaju dębów (1.1) dąb(systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus L., rodzaj roślin drzewiastych lub krzewiastych z rodziny bukowatych; dąb szypułkowy(systematyka) (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus robur L., pospolity gatunek drzewa z rodziny bukowatych, z owocami (tj. żołędziami) osadzonymi na długiej szypułce; dębowynoun dębowynoun |
| eka | obijaćo dźwięku odbić się od jakiejś przeszkody |
| eka [~n, ekor] substantiv | łódkanoun |
| eker [~n ekrar] substantiv | szprycha(technologia, technika, techniczny) pręt łączący piastę koła z jego obręczą |
| ekfras | |
| eklektisk [~t ~a] adjektiv | eklektycznyadjective |
| eklips [~en ~er] substantiv | zaćmienie(astronomia, astronomiczny) zjawisko pozornego znikania ciała niebieskiego wywołane przez jego przesłanianie lub wejście w cień; |
| ekliptika [~n] substantiv | ekliptyka(astronomia, astronomiczny) koło na sferze niebieskiej, wyznaczone przez pozorną, obserwowaną z Ziemi drogę Słońca na niebie; |
| eko [~t ~n] substantiv | echo(akustyka, akustyczny) powtórzenie dźwięku słyszalne wskutek odbicia się go od oddalonej powierzchni; |
| ekokardiografi | echokardiografia(medycyna, medyczny) metoda badania serca przy zastosowaniu ultradźwięków; |
| ekolali | echolalia(psychologia, psychologiczny) zaburzenie psychiczne polegające na powtarzaniu słów wypowiedzianych lub usłyszanych; |
| ekollon [~et; pl. ~] substantiv | żołądź(anatomia, anatomiczny) zwieńczenie prącia; żołądź(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) owoc dębu; żołędziowynoun |
| ekolod [~et; pl. ~] substantiv | echosonda(technologia, technika, techniczny) urządzenie do pomiarów podwodnych wykorzystujące echolokację; |
| ekolog [~en ~er] substantiv | ekolog(biologia, biologiczny) specjalista zajmujący się ekologią |
| ekologi [~n] substantiv | ekologia(biologia, biologiczny) nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody; |
| ekologisk [~t ~a] adjektiv | ekologicznieadjective ekologiczny(biologia, biologiczny) związany z ekologią – nauką o strukturze i funkcjonowaniu przyrody |
| ekonom [~en ~er] substantiv | ekonomista(ekonomia, ekonomiczny) specjalista w dziedzinie ekonomii ekonomista(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) członek odłamu rosyjskiej socjaldemokracji z przełomu XIX i XX wieku |
| ekonomi [~n ~er] substantiv | ekonomia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o produkcji, podziale, wymianie i konsumpcji dóbr; gospodarkanoun |
| ekonomisk [~t ~a] adjektiv | ekonomicznyadjective ekonomicznyadjective ekonomicznyadjective gospodarczyadjective |
| ekonomiskt | ekonomicznie(ekonomia, ekonomiczny) odnosząc się do ekonomii, ekonomiki ekonomicznie(podniośle) bez większego nakładu środków i wysiłku oszczędniew sposób oszczędny |
| ekorre [~n -orrar] substantiv | wiewiórczak(zoologia, zoologiczny) Callosciurus Gray, nadrzewny gryzoń z podrodziny wiewiórczaków występujący w Azji Południowo-Wschodniej; wiewiórka(zoologia, zoologiczny) : (1.1) (zoologia, zoologiczny) sciurus, nadrzewny gryzoń o puszystym i najczęściej rudym futrze oraz długiej kicie; |
| ekosystem [~et; pl. ~] substantiv | ekosystem(ekologia, ekologiczny) fragment przyrody będący funkcjonalną całością; milieunoun |
| ekoton | ekoton(ekologia, ekologiczny) strefa przejściowa między co najmniej dwoma ekosystemami; |
| ekoxe [~n -oxar] substantiv | jelonek rogacz(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Lucanus cervus, gatunek chrząszcza z rodziny jelonków; |
