słownik Szwedzko-Polski »

arv w języku polskim

SzwedzkiPolski
arv

dziedzictwodobra zachowane dla następnych pokoleń

dziedzictwoprawo przekazywania czegoś

dziedziczenie(rzeczownik odczasownikowy) od dziedziczyć

podmurówkapłytki kamienny, ceglany lub betonowy fundament, na którym opiera się konstrukcja budynku

spadek(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) własność zostawiana przez kogoś po śmierci dla jakiejś osoby;

utworzeniezorganizowanie czegoś (stowarzyszenia, instytucji (et cetera))

węza(pszczelarstwo, pszczelarski) zaczątek plastra z wosku o wyglądzie wafla, umieszczany w ramce i stanowiący podstawę do budowy plastra wosku

arvinge [~n arvingar] substantiv

dziedzicnoun
osoba, która coś po kimś przejmuje

spadkobierca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba fizyczna lub prawna, na którą przechodzi spadek po kimś
noun

sukcesornoun
osoba dziedzicząca tron

arvtagerska [~n -tagerskor] substantiv

spadkobierczyninoun

alpjärnsparv

płochacz halny

användarvänlighet [~en] substantiv

używalnośćnoun
przydatność do używania

dvärgsparv

trznadelek

farvatten [-vattnet; pl. ~, best. pl. -vattnen] substantiv

zbiornik wodny(geografia, geograficzny) zagłębienie naturalne lub sztuczne wypełnione wodą;
noun

farväl [~et; pl. ~]

pożegnanie(rzeczownik odczasownikowy) od pożegnać

fjärilslarv [~en ~er] substantiv

gąsienica(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) larwa motyla; także każdy owad o wielu odnóżach i bez skrzydeł;
noun

fältsparv

trznadel(ornitologia, ornitologiczny) drobny ptak śpiewający, nieco większy od wróbla, o żółtym i rdzawobrązowym upierzeniu

förrätta sin tarv

załatwiać(potocznie, potoczny) oddawać mocz lub stolec

garva [~de ~t] verb

rechotać(potocznie, potoczny) śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie
verb

wyprawiać(technologia, technika, techniczny) poddawać obróbce surową skórę na surowiec galanteryjny
verb

zaśmiewać sięverb

gråsparv [~en ~ar] substantiv

wróbel(potocznie, potoczny) (ornitologia, ornitologiczny) Passer domesticus, mały, pospolity ptak występujący w pobliżu osiedli ludzkich;
noun

wróbel domowynoun

wróbel zwyczajnynoun

gulsparv [~en ~ar] substantiv

trznadel zwyczajny(ornitologia, ornitologiczny) Emberiza citrinella, mały ptak częściowo wędrowny z rodziny trznadlowatych;
noun

göra arvlös

wydziedziczyć(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pozbawić praw do dziedziczenia, do przysługującego spadku

göra slarvsylta av någon

zbić na kwaśne jabłkopobić, zbić bardzo dotkliwie

harv [~en ~ar] substantiv

brona(rolnictwo, rolniczy) narzędzie w postaci żelaznej kraty z kolcami, używane do spulchniania i wyrównywania zaoranej ziemi oraz przykrywania ziarna po siewie;
noun

harva [~de ~t] verb

bronować(rolnictwo, rolniczy) spulchniać ziemię za pomocą brony
verb

häcksparv

cierlik(ornitologia, ornitologiczny) Emberiza cirlus, ptak z rodziny trznadlowatych;

järnsparv [~en ~ar] substantiv

pokrzywnicanoun

karvstock

rabosz

klippsparv

głuszek(ornitologia, ornitologiczny) Emberiza cia, ptak z rodziny trznadlowatych;

kornsparv

potrzeszcz

kvarvarande adjektiv

szczątkowyadjective
pozostały jako szczątek czegoś

larv

czerwlarwa niektórych gatunków muchówek i błonkówek;

larwa(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) stadium życia owada różniące się pod względem budowy i zachowań od osobnika dojrzałego;

larva [~de ~t] verb

dreptaćverb

udawać Grekaverb
udawać, że nie ma się pojęcia, wiedzy na jakiś temat; zachowywać się jak ktoś niezorientowany, nierozumiejący określonej kwestii, mimo że w rzeczywistości jest inaczej

12