arv w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fördärva [~de ~t] verb | psućverb udaremniaćverb wypaczaćverb zepsućverb |
| förrätta sin tarv | załatwiać(potocznie, potoczny) oddawać mocz lub stolec |
| förvärv [~et; pl. ~] substantiv | akwizycja(handel, handlowy) pozyskiwanie klientów, zbieranie zamówień w imieniu danej firmy nabycie(handel, handlowy) (bankowość, bankowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uzyskanie prawa majątkowego najczyściejszej prawa własności do jakiegoś dobra |
| förvärva [~de ~t] verb | nabywać(handel, handlowy) otrzymywać w posiadanie poprzez kupno lub wymianę nabywaćverb |
| förvärvande av docentkompetens | habilitacja(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (urzędowy) procedura pozwalająca na uzyskanie stopnia naukowego wyższego niż stopień doktora; po jego zdobyciu można się ubiegać o tytuł profesora; habilitacja(potocznie, potoczny) stopień naukowy uzyskany w procedurze habilitacji (1.1) |
| garva [~de ~t] verb | rechotać(potocznie, potoczny) śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie wyprawiać(technologia, technika, techniczny) poddawać obróbce surową skórę na surowiec galanteryjny zaśmiewać sięverb |
| göra arvlös | wydziedziczyć(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pozbawić praw do dziedziczenia, do przysługującego spadku |
| göra slarvsylta av någon | zbić na kwaśne jabłkopobić, zbić bardzo dotkliwie |
| gråsparv [~en ~ar] substantiv | wróbel(potocznie, potoczny) (ornitologia, ornitologiczny) Passer domesticus, mały, pospolity ptak występujący w pobliżu osiedli ludzkich; wróbel domowynoun wróbel zwyczajnynoun |
| gulsparv [~en ~ar] substantiv | trznadel zwyczajny(ornitologia, ornitologiczny) Emberiza citrinella, mały ptak częściowo wędrowny z rodziny trznadlowatych; |
| häcksparv | cierlik(ornitologia, ornitologiczny) Emberiza cirlus, ptak z rodziny trznadlowatych; |
| harv [~en ~ar] substantiv | brona(rolnictwo, rolniczy) narzędzie w postaci żelaznej kraty z kolcami, używane do spulchniania i wyrównywania zaoranej ziemi oraz przykrywania ziarna po siewie; |
| harva [~de ~t] verb | bronować(rolnictwo, rolniczy) spulchniać ziemię za pomocą brony |
| härva [~n härvor] substantiv | motowidło(włókiennictwo) przyrząd służący do odmierzania i zwijania w motki nici lub przędzy; plątaninanoun |
| härvidlag adverb | pod tym względemadverb w tej sprawieadverb w tymadverb w tym wypadkuadverb |
| järnsparv [~en ~ar] substantiv | pokrzywnicanoun |
| järv [~en ~ar] substantiv | rosomak(zoologia, zoologiczny) Gulo gulo, duży, zagrożony wyginięciem drapieżnik lądowy; |
| kärv [~t ~a] adjektiv | cierpkiadjective ostryadjective ostryadjective szorstkiadjective szorstkiadjective |
| kärva [~de ~t] verb | ciężko chodzićverb |
| kärvänlig [~t ~a] adjektiv | czułyadjective |
| kärve [~n kärvar] substantiv | snop(rolnictwo, rolniczy) wiązka ułożonych równolegle i związanych źdźbeł zbóż, traw; snopeknoun |
