słownik Szwedzko-Polski »

amman w języku polskim

SzwedzkiPolski
sammandrag [~et; pl. ~] substantiv

podsumowanienoun
krótkie, ogólne przedstawienie jakiejś sprawy

sammanfalla [-föll, -fallit, pres. -faller] verb

zbiegaćverb
odbywać się w jednym czasie

sammanfatta [~de ~t] verb

streszczaćverb
skracać jakąś wypowiedź lub tekst, zachowując najważniejsze jej elementy, przedstawiać w skondensowanej formie

sammanfattning [~en ~ar] substantiv

perora(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (dawniej, dawny) uroczyste przemówienie
noun

streszczenienoun
wyciąg, skrót

ujęcienoun
opis, podsumowanie

sammanhållning [~en ~ar] substantiv

solidarnośćnoun
poczucie wspólnoty i gotowość niesienia innym pomocy wynikające ze zgodności poglądów i dążeń

spójnośćnoun
ścisłe przystawanie do siebie elementów czego

sammanhang [~et; pl. ~] substantiv

kontekst(przenośnie, przenośnia) sytuacja, tło, okoliczności, które określają lub wyjaśniają znaczenie zdarzenia lub następstwo innych zdarzeń
noun

sammanhängande adjektiv

koherentnyadjective
będący spójną całością

spójnyadjective

sammanlagt

w sumiena moment zakończenia jakiegoś przedsięwzięcia

sammanoka

sprząc

związać

sammansätta [-satte, -satt, -satt n. -satt, pres. -sätter] verb

składaćverb
budować coś z elementów, łączyć w jedną całość dwie lub więcej części

sammansättning [~en ~ar] substantiv

kompozycja(informatyka, informatyczny) agregacja obiektów, które nie mogą istnieć bez obiektu głównego;
noun

kompozycja(sztuka) budowa utworu, zwłaszcza plastycznego, literackiego, muzycznego
noun

złożenie(językoznawstwo, językoznawczy) wyraz, który powstał poprzez połączenie co najmniej dwóch rdzeni bądź ich derywatów;
noun

złożenie(rzeczownik odczasownikowy) od złożyć
noun

złożenienoun
coś powstałe w wyniku składania różnych części

zrost(językoznawstwo, językoznawczy) wyraz powstały z połączenia kilku wyrazów, zachowujących swój układ składniowy i postać morfologiczną;
noun

sammanslå [-slog, -slagit, -slagen -slaget -slagna, pres. -slår] verb

jednoczyćverb
spajać coś z czymś

sammanställning [~en ~ar] substantiv

apel(edukacja, edukacyjny) zbiórka uczniów w szkole, harcerzy na obozie itp. w celu sprawdzenia obecności, odczytania rozkazów (poleceń)
noun

sammansvärja

spiskowaćknuć, planować spisek

sammansvärjning [~en ~ar] substantiv

sprzysiężenienoun

sammantaget

w sumiena moment zakończenia jakiegoś przedsięwzięcia

sammanträda [-trädde, -trätt, pres. -träder] verb

obradowaćverb

odbywać zebranieverb

sammanträffande [~t ~n] substantiv

koincydencja(książkowy) jednoczesne występowanie jakichś zdarzeń, zbieżność zjawisk
noun

zbieg okolicznościnoun
przypadkowe, równoczesne nastąpienie dwóch lub więcej wydarzeń pozostających w pewnej relacji do siebie

sätta samman

składaćbudować coś z elementów, łączyć w jedną całość dwie lub więcej części

självbestämmande [~t] substantiv

samostanowienienoun
decydowanie o własnym losie

skrämmande adjektiv

przerażającyadjective
taki, który budzi grozę, strach

slå samman

jednoczyćspajać coś z czymś

slå sig samman

jednoczyćłączyć się w jedno

stämma [~n, stämmor] substantiv

uzgadniaćnoun

stämma [~n, stämmor]

głosdźwięk wydawany przez istoty żyjące

głoszdanie, osąd, opinia

oskarżać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wnosić oskarżenie (do sądu)

zgadzaćbyć zgodnym z czymś, mieć podobną opinię

123

Historia wyszukiwania