ö w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| ö | wyspiarski(książkowy) charakterystyczny dla wyspy lub wysp, odnoszący się do wyspy lub wyspiarzy, mieszkający na wyspie |
| ö [ö:et; pl. ö:n, el. ö, best. pl. ö:na] | wyspa(geografia, geograficzny) ląd otoczony ze wszystkich stron wodami morza, jeziora lub rzeki; |
| öbo [~n ~r] substantiv | wyspiarkanoun wyspiarznoun |
| öda [ödde, ött, ödd n. ött, pres. öder] verb | marnotrawićverb marnowaćverb |
| öde | fatumnieuchronny los, zwłaszcza zły nieuprawnyo terenie, ziemi, polu: nie nadający się do uprawy lub nie objęty uprawą; taki, który leży odłogiem przeznaczenienieunikniona przyszłość; coś, co musi się stać |
| öde [~t, ~n] | bezludnytaki, gdzie nie ma ludzi; niezamieszkały przez ludzi, niebędący zaludnionym |
| ödem [~et; pl. ~] substantiv | obrzęk(medycyna, medyczny) nagromadzenie się płynu w przestrzeni pozakomórkowej, powodujące zauważalne powiększenie narządu lub części ciała; |
| ödemark [~en ~er] substantiv | bezpański(książkowy) nienależący do nikogo, niemający właściciela |
| ödesbestämd [-bestämt ~a] adjektiv | fatalnyadjective |
| ödesdiger [~t -digra] adjektiv | niefortunnyadjective nieszczęsnyadjective |
| ödla [~n ödlor] substantiv | jaszczurka(herpetologia, herpetologiczny) czworonożny lub beznogi gad o wydłużonym ciele, oczach uzbrojonych w powieki i mocnych szczękach; |
| Ödlan | |
| ödmjuk [~t ~a] adjektiv | pokornyadjective |
| ödmjukhet [~en] substantiv | pokoranoun skromnośćnoun |
| ödmjukt | pokorniew sposób pokorny |
| ödsla [~de ~t] verb | marnotrawićverb trwonićverb |
| öga [~t; pl. ögon, best. pl. ögonen] substantiv | oko(anatomia, anatomiczny) narząd wzroku; oko(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) krążek tłuszczu na powierzchni płynu oko(meteorologia, meteorologiczny) centrum cyklonu tropikalnego okonoun |
| öga för öga, tand för tand | oko za oko, ząb za ząbzasada odwetu, odpłacanie złem za zło; |
| ögla | haftka(potocznie, potoczny) uszko haftki (1.1) |
| ögla [~n, öglor] | oko(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) otwór w pętli zawiązanej lub zaplecionej na końcu liny np. cumy pętlazwiązany na powrót sznur lub drut |
| ögna igenom | |
| ögonblick [~et; pl. ~] substantiv | chwilanoun chwilanoun mgnienie okanoun momentnoun okamgnienienoun |
| ögonbryn [~et; pl. ~] substantiv | brew(anatomia, anatomiczny) pasmo krótkich włosów nad oczodołem |
| ögonböna | fasola czarne oczko(spożywczy) produkt spożywczy z nasion wspięgi wężowatej, rośliny strączkowej z rodziny bobowatych |
| ögonfrans [~en ~ar] substantiv | rzęsa(anatomia, anatomiczny) (kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) jeden z włosów rosnący na brzegu powieki; |
