słownik Polsko-Szwedzki »
oko w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| oko (anatomia, anatomiczny) narząd wzroku; noun | öga [~t; pl. ögon, best. pl. ögonen]substantiv |
| oko (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) krążek tłuszczu na powierzchni płynu | |
| oko (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) krążek tłuszczu na powierzchni płynu noun | öga [~t; pl. ögon, best. pl. ögonen]substantiv |
| oko (meteorologia, meteorologiczny) centrum cyklonu tropikalnego noun | öga [~t; pl. ögon, best. pl. ögonen]substantiv |
| oko (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) otwór w pętli zawiązanej lub zaplecionej na końcu liny np. cumy | snara [~n, snaror] ögla [~n, öglor] |
| oko otwór pomiędzy węzłami (splotami) sieci | |
| oko noun w grze go, niezajęty punkt lub punkty otoczone przez kamienie tego samego koloru; | öga [~t; pl. ögon, best. pl. ögonen]substantiv |
| oko cyklonu obszar ciszy w centrum cyklonu; | |
| oko za oko, ząb za ząb zasada odwetu, odpłacanie złem za zło; | |
| oko złożone (zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) rodzaj oka występujący u owadów, wijów i niektórych skorupiaków, składające się z tysięcy drobnych omatidiów; noun | fasettöga [~t; pl. -ögon, best. pl. -ögonen]substantiv |
| okolica noun obszar, który stanowi jakiś zbiór, całość | omgivning [~en ~ar]substantiv |
| okolica noun obszar wokół czegoś | bygd [~en ~er]substantiv omgivning [~en ~ar]substantiv |
| okolicznik (gramatyka) część zdania określająca czasownik; noun | adverbial [~et; pl. ~]substantiv |
| okoliczność noun coś, co towarzyszy czemuś; kontekst sytuacji, zdarzenia | omständighet [~en ~er]substantiv |
| okop (wojskowość, wojskowy) odkryty, ogniowy obiekt fortyfikacyjny, zwykle mający postać wykopu ziemnego; noun | dike [~t ~n]substantiv |
| okopywać obsypywać uprawianą roślinę skopaną wokół ziemią | |
| okopywać otaczać się okopami, (na przykład) wałem | |
| okopywać verb otaczać umocnieniami ziemnymi, (na przykład) wałem | befästa [befäste, befäst, befäst, pres. befäster]verb förskansa [~de ~t]verb |
| okostna (anatomia, anatomiczny) błona otaczająca i ochraniająca kości; noun | benhinna [~n -hinnor]substantiv |
| okowy (poetycki, poetycko) łańcuchy, kajdany, pęta | |
| około … wskazująca przybliżenie liczby, miary, czasu | |
| około adverb … wskazująca przybliżenie liczby, miary, czasu | cirkaadverb omkringadverb ungefäradverb |
| około … wskazujący przybliżenie liczby, miary, czasu | |
| około adverb … wskazujący przybliżenie liczby, miary, czasu | cirkaadverb omkringadverb ungefäradverb |
| okołobiegunowy (geografia, geograficzny) właściwy okolicom bieguna adjective | cirkumpolär [~t ~a]adjektiv |
| okołoporodowy adjective taki, który ma miejsce w okresie porodu oraz bezpośrednio przed nim lub po nim | perinatal [~t ~a]adjektiv |
| okołorostek (językoznawstwo, językoznawczy) element słowotwórczy otaczający leksem, np. morfem otaczający rdzeń; | |
| okoń (ichtiologia, ichtiologiczny) Perca fluviatilis Linnaeus, słodkowodna ryba drapieżna; noun | abborre [~n abborrar]substantiv |
| alkohol wysokoprocentowy noun | sprit [~en]substantiv |
