słownik Polsko-Szwedzki »
wyspa w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| wyspa (geografia, geograficzny) ląd otoczony ze wszystkich stron wodami morza, jeziora lub rzeki; | ö [ö:et; pl. ö:n, el. ö, best. pl. ö:na] |
| wyspa (geografia, geograficzny) ląd otoczony ze wszystkich stron wodami morza, jeziora lub rzeki; noun | holme [~n holmar]substantiv |
| wyspa (zobacz) wyspa kuchenna noun | köksö [~n ~ar]substantiv |
| Wyspa Bouveta | |
| Wyspa Bożego Narodzenia (geografia, geograficzny) wyspa w Oceanii; | |
| Wyspa Man (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) terytorium zależne od Korony brytyjskiej (dependencja Korony brytyjskiej); jedna z wysp wchodząca w skład archipelagu Wysp Brytyjskich, położona na Morzu Irlandzkim; | |
| Wyspa Północna | |
| Wyspa Wielkanocna (geografia, geograficzny) chilijska wyspa położona na południowym Pacyfiku, znana z występujących tam figur moai; | |
| Wyspa Świętej Heleny (geografia, geograficzny) wyspa wulkaniczna na Oceanie Atlantyckim | |
| wyspać się spać dostatecznie długo, by nie odczuwać potrzeby dalszego snu |
