słownik Polsko-Szwedzki »
brew w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| brew (anatomia, anatomiczny) pasmo krótkich włosów nad oczodołem noun | ögonbryn [~et; pl. ~]substantiv |
| brewiarz (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga z tekstami do odmawiania Liturgii godzin; noun | breviarium [breviariet breviarier]substantiv |
| abrewiacja (książkowy) (termin specjalistyczny) skrót wyrazu lub grupy wyrazów w piśmie, szczególnie w odniesieniu do dawnych rękopisów noun | förkortning [~en ~ar]substantiv |
| abrewiatura (książkowy) system skrótów najczęściej używanych wyrażeń, stosowany w starożytności i średniowieczu; noun | förkortning [~en ~ar]substantiv |
| abrewiatura (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) skrót zapisu muzycznego noun | förkortning [~en ~ar]substantiv |
| wbrew sprzecznie z czymś, na przekór komuś lub czemuś | |
| wbrew adverb sprzecznie z czymś, na przekór komuś lub czemuś | emotadverb motadverb tvärsemotadverb tvärtemotadverb |
| wbrew własnemu przekonaniu |
