å w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| å | och…służący wyrażaniu stanów uczuciowych (zachwytu, zaskoczenia, przestrachu) rzeczka(zdrobniale) mała rzeka strumień(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) mały naturalny ciek wodny; |
| å [å:et; pl. å:n, el. å, best. pl. å:na] | rzeka(hydrologia, hydrologiczny) ciek na powierzchni ziemi; |
| å ena sidan … å andra sidan | |
| åberopa [~de ~t] verb | odwoływaćverb powoływaćverb |
| Åbo [~n ~r] substantiv | Turku(geografia, geograficzny) miasto na południowo-zachodnim wybrzeżu Finlandii; |
| åder [~n ådror] substantiv | żyła(geologia, geologiczny) masa skalna lub mineralna wypełniająca szczelinę w skałach; |
| åderbråck [~et; pl. ~] substantiv | żylak(medycyna, medyczny) nadmierne rozszerzenie żyły; |
| åderförfettning [~en ~ar] substantiv | miażdżyca(medycyna, medyczny) przewlekły proces zapalno-zwyrodnieniowy tętnic, powodujący ich stwardnienie i zwężenie ich światła; jedna z chorób cywilizacyjnych; |
| åderförkalkning [~en ~ar] substantiv | miażdżyca(medycyna, medyczny) przewlekły proces zapalno-zwyrodnieniowy tętnic, powodujący ich stwardnienie i zwężenie ich światła; jedna z chorób cywilizacyjnych; |
| åderlåtning [~en ~ar] substantiv | drenażnoun krwioupustnoun puszczanie krwinoun upust krwinoun wyczerpywanienoun |
| ådra | wena(dawniej, dawny) (anatomia, anatomiczny) żyła |
| ådra [~n] substantiv | narobić sobienoun |
| ådra [~n] | wena(książkowy) zapał twórczy, natchnienie, zdolność, łatwość tworzenia |
| åh interjektion | ochinterjection |
| åhöra [åhörde, åhört, pres. åhör] verb | słuchaćverb słuchaćverb |
| åhörare [~n; pl. ~, best. pl. åhörarna] substantiv | słuchaczkanoun |
| åka [åkte åkt] verb | jechaćverb jeździćverb |
| åka på | |
| åka på bakslag | |
| åka på en snyting | |
| åkdon [~et; pl. ~] substantiv | pojazdnoun |
| åker [~n åkrar] substantiv | akrnoun polenoun |
| åkerbruk [~et] substantiv | rolnictwo(rolnictwo, rolniczy) dział gospodarki i zajęcie, które polega na wytwarzaniu żywności i surowców przemysłowych poprzez uprawę roślin i hodowlę zwierząt; |
| åkerfräken | skrzyp polny(botanika, botaniczny) Equisetum arvense, roślina wieloletnia należąca do rodziny skrzypowatych występująca głównie w Europie i mająca zastosowanie lecznicze; |
| åkermark [~en ~er] substantiv | uprawnynoun użyteknoun |
| åkerren [~en ~ar] substantiv | miedzanoun |
| åkersork [~en ~ar] substantiv | nornik bury(zoologia, zoologiczny) Microtus agrestis Linnaeus, gryzoń z rodziny chomikowatych występujący w całej Palearktyce; |
