å w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| åklaga [~de ~t] verb | oskarżać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wnosić oskarżenie (do sądu) |
| åklagare [~n; pl. ~, best. pl. åklagarna] substantiv | prokurator(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) funkcjonariusz czuwający nad ściganiem przestępstw i oskarżający przed sądem; |
| åkomma [~n åkommor] substantiv | schorzenienoun |
| åksjuka [~n] substantiv | choroba lokomocyjna(medycyna, medyczny) schorzenie wywołane podczas poruszania się dowolnymi środkami transportu; |
| ål [~en ~ar] substantiv | węgorz(ichtiologia, ichtiologiczny) ryba z rodziny Anguillidae, węgorzowatych; węgorzowatynoun |
| ålägga [ålade, ålagt, ålagd n. ålagt, pres. ålägger] verb | zobowiązać(książkowy) nałożyć na kogoś obowiązek wykonania jakiejś czynności |
| Åland substantiv | Wyspy Alandzkie(geografia, geograficzny) archipelag na Morzu Bałtyckim, terytorium autonomiczne Finlandii; |
| Ålands hav | Morze Alandzkie(geografia, geograficzny) niewielki akwen między wybrzeżem Szwecji i Wyspami Alandzkimi, część Morza Bałtyckiego; |
| far [fadern; pl. fäder, best. pl. fäderna, el. åld. fädren] | ojciecmężczyzna mający własne dziecko (w stosunku do tego dziecka); ojcieczałożyciel, pierwszy przedstawiciel; |
| ålder [~n åldrar] substantiv | epoka(geologia, geologiczny) formalna jednostka geochronologiczna, mniejsza od okresu i dzieląca się na wieki; wieknoun |
| ålderdom [~en] substantiv | starośćnoun wieknoun |
| ålderdomlig [~t ~a] adjektiv | archaicznyadjective dawnyadjective przestarzałyadjective staromodnyadjective staroświeckiadjective sędziwyadjective wiekowyadjective |
| ålderism | ageizm(socjologia, socjologiczny) niechęć, prześladowanie lub dyskryminacja kogoś z powodu jego wieku; |
| åldersdiskriminering [~en ~ar] substantiv | ageizm(socjologia, socjologiczny) niechęć, prześladowanie lub dyskryminacja kogoś z powodu jego wieku; |
| ålderssynthet | starczowzroczność(medycyna, medyczny) wada wzroku polegająca na niewyraźnym widzeniu na bliskie odległości spowodowanym zmniejszoną zdolnością akomodacji oka, zwykle wynikającą ze starzenia się; |
| ålderstigen [-stiget -stigna] adjektiv | podstarzałyadjective |
| åldras [åldrades åldrats] verb | postarzećverb starzeć sięverb |
| åldrande | starzenie(chemia, chemiczny) (technologia, technika, techniczny) zmiana właściwości materiału z upływem czasu; |
| åliggande [~t ~n] substantiv | obowiązeknoun zobowiązanienoun |
| åländsk [~t ~a] adjektiv | alandzki(geografia, geograficzny) związany z Wyspami Alandzkimi |
| åländska [~n åländskor] substantiv | Alandkanoun |
| ålänning [~en ~ar] substantiv | Alandczyknoun |
| åminnelse [~n ~r] substantiv | wspomnienienoun |
| ånga | parowaćwydzielać parę wodną |
| ånga [~n, ångor] | para(fizyka, fizyczny) woda w stanie gazowym; |
| ångbåt [~en ~ar] substantiv | parowiec(przestarzałe, przestarzały) statek z napędem parowym; |
| ånger [~n] substantiv | skruchanoun |
| ångest [~en ~ar] substantiv | lęk(psychologia, psychologiczny) strach pojawiający się bez przyczyny; |
