älv w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| självbestämmande [~t] substantiv | samostanowienienoun |
| självbetjäning [~en] substantiv | samoobsługanoun samoobsługowynoun |
| självbindare | snopowiązałka(rolnictwo, rolniczy) maszyna rolnicza służąca do zautomatyzowanego koszenia zboża, traw nasiennych i rzepaku, układania skoszonego materiału w snopy i wiązania ich sznurkiem; |
| självbiografi [~n ~er] substantiv | autobiografianoun wspomnienienoun |
| självbiografisk [~t ~a] adjektiv | autobiograficznyadjective |
| självfallen [-fallet -fallna] adjektiv | oczywistyadjective |
| självfallet adverb | oczywiścieadverb |
| självförbränning [~en] substantiv | samospalenienoun |
| självförebråelse [~n ~r] substantiv | wyrzut sumienianoun |
| självförsvar [~et] substantiv | samoobrona(książkowy) obrona samego siebie |
| självförsörjande adjektiv | samowystarczalnyadjective |
| självförtroende [~t ~n] substantiv | pewność siebie(psychologia, psychologiczny) wiara w swoją wartość, we własne możliwości |
| självförvållad [-förvållat ~e] adjektiv | samozawinionyadjective z własnej winyadjective zawinionyadjective |
| självgående adjektiv | samobieżny(technologia, technika, techniczny) taki, który porusza się samodzielnie samochodowyadjective |
| självinsikt [~en ~er] substantiv | samoświadomośćnoun |
| självironi [~n ~er] substantiv | autoironianoun |
| självisk [~t ~a] adjektiv | egocentryzm(pejoratywnie, pejoratywny) przecenianie swojego znaczenia w świecie, postrzeganie siebie jako ośrodka wszystkiego, odbieranie wszystkich wydarzeń w stosunku do własnej osoby egocentryzm(psychologia, psychologiczny) tok rozumowania, który polega na centralnym umiejscowieniu własnej osoby w świecie; samolubnyadjective |
| självklar [~t ~a] adjektiv | oczywistyadjective zrozumiały sam przez sięadjective |
| självklart adverb | oczywiścieadverb |
| självklart! | pewnie(potocznie, potoczny) potwierdzenie |
| självkritik [~en] substantiv | samokrytycyzm(książkowy) umiejętność krytycznego i obiektywnego oceniania siebie |
| självkritisk [~t ~a] adjektiv | samokrytycznieadjective samokrytycznyadjective samokrytycznyadjective |
| självljud [~et; pl. ~] substantiv | samogłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby; |
| självmant adverb | dobrowolnieadverb samorzutnieadverb samorzutnyadverb |
| självmedicinering | samoleczeniesamodzielne leczenie samego siebie |
| självmord [~et; pl. ~] substantiv | samobójstwonoun |
| självmordsbenägen [-benäget -benägna] adjektiv | samobójczyadjective |
| självmordsbombare [~n; pl. ~, best. pl. -bombarna] substantiv |
