älv w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| älv [~en ~ar] substantiv | rzeka(hydrologia, hydrologiczny) ciek na powierzchni ziemi; |
| älva [~n älvor] substantiv | elfnoun rusałkanoun topielicanoun wodnicanoun |
| av sig själv | |
| av sig självt | |
| den som gräver en grop åt andra faller ofta själv däri | kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpadaintrygi zwykle obracają się przeciw intrygantowi |
| få stora skälvan gripas av stora skälvan | dostać cykora(potocznie, potoczny) przestraszyć się, bać się |
| gör-det-själv- | zrób to samzachęta do majsterkowania, samodzielnego wykonania jakiegoś praktycznego przedmiotu |
| gör-det-självare [~n; pl. ~, best. pl. gör-det-självarna] substantiv | majsterkowicz(potocznie, potoczny) osoba lubiąca wytwarzanie lub naprawianie rzeczy za pomocą prostych narzędzi |
| han själv | sobą…wskazujący na podmiot jako jednocześnie wykonawcę i odbiorcę czynności, używany z czasownikami rządzącymi narzędnikiem |
| hjälp dig själv så hjälper dig gud | Bóg pomaga tym, co sami sobie pomagająjeśli chcesz coś osiągnąć, działaj, a nie bądź bierny; pomóż losowi, a nie tylko czekaj na mannę z nieba |
| i själva verket | naprawdę…potwierdzająca, że coś jest zgodne z prawdą, z rzeczywistością w rzeczywistościnaprawdę, w istocie, istotnie, faktycznie, rzeczywiście wprostwręcz |
| inälvor | wnętrzności(anatomia, anatomiczny) narządy wewnętrzne jamy brzusznej, klatki piersiowej oraz miednicy człowieka lub zwierzęcia |
| omvälva [-välvde -välvt] verb | przeobrażaćverb rewolucjonizowaćverb |
| omvälvning [~en ~ar] substantiv | wstrząsnoun |
| osjälvisk [~t ~a] adjektiv | bezinteresownyadjective |
| själv | sampodkreślenie: właśnie ten, a nie inny samwłaśnie taki (a nie inny) samodzielniesamotnie, bez innych |
| själv pronomen | sam siępronoun samapronoun sama siępronoun samego siebiepronoun samej siebiepronoun samej sobiepronoun samemu sobiepronoun samopronoun samo siępronoun samym sobiepronoun samym sobąpronoun samą siebiepronoun samą sobąpronoun |
| självbehärskning [~en] substantiv | opanowanienoun samokontrolanoun |
| självbelåtenhet [~en] substantiv | samozadowolenienoun |
