Polski | Szwedzki |
---|---|
wyż (meteorologia, meteorologiczny) obszar podwyższonego ciśnienia atmosfery; noun | anticyklon [~en ~er]substantiv |
wyżebrać verb | bomma [~de ~t]verb |
wyżerać verb | tära [tärde, tärt, pres. tär]verb |
wyżerka noun | huggsexa [~n -sexor]substantiv |
wyżeł (kynologia, kynologiczny) pies myśliwski z charakterystyczną stójką; noun | pointer [~n pointrar]substantiv |
wyższość noun przewaga, dominowanie nad kimś lub nad czymś | överlägsenhet [~en]substantiv |
wyżymaczka noun urządzenie do wyciskania nadmiaru wody ze świeżo wypranych odzieży lub bielizny, składające się z przylegających do siebie dwóch wałków napędzanych korbką; | mangel [~n manglar]substantiv |
wyżyna (geografia, geograficzny) obszar, którego wysokości bezwzględne przekraczają 300 metrów n.p.m., a wysokości względne są na ogół mniejsze niż 300 metrów; noun | högland [~et -länder]substantiv |
wyżąć wycisnąć ciecz (z tkaniny) | |
wyżłobienie noun rowek, żłobek, wgłębienie w jakiejś powierzchni | spont [~en ~er]substantiv |
co najwyżej nie więcej niż, w najlepszym razie | |
co najwyżej adverb nie więcej niż, w najlepszym razie | högstadverb |
izba wyższa (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) w niektórych krajach organ parlamentu dwuizbowego zatwierdzający ustawy noun | överhus [~et; pl. ~]substantiv |
nadwyżka noun | behållning [~en ~ar]substantiv |
nadwyżka noun ilość lub liczba czegoś ponad to, co planowane albo konieczne | överskott [~et; pl. ~]substantiv |
najwyżej | |
podwyżka noun | pålägg [~et; pl. ~]substantiv |
podwyżka verb cena, o którą zostało podwyższone uposażenie | växa [växte, vuxit el. växt, pres. växer]verb |
podwyżka verb podniesienie się ceny, kosztu | växa [växte, vuxit el. växt, pres. växer]verb |
podwyżka verb podniesienie wysokości uposażenia | växa [växte, vuxit el. växt, pres. växer]verb |
podwyższać verb osiągać powiększenie w liczbie, osiągać większe nasilenie | förhöja [förhöjde förhöjt]verb |
podwyższenie noun miejsce podwyższone | podium [podiet podier]substantiv |
podwyższenie noun uczynienie wyższym, większym, obfitszym, intensywniejszym | bula [~n bulor]substantiv |
powyżej preposition więcej niż określona wartość liczbowa | förpreposition |
powyżej adverb znajdujący się wyżej czegoś, umieszczony nad czymś | ovanadverb |
przewyższający adjective | förmeradjektiv |
przewyższać prześcigać kogoś, być lepszym | |
przewyższyć verb | klå [klådde, klått, klådd, n. klått, pres. klår]verb |
płaskowyż (geografia, geograficzny) obszar wysoko położony o płaskiej lub lekko falistej powierzchni i o stromych stokach; noun | platå [~n ~er]substantiv |
siła wyższa (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zdarzenie, którego nie można przewidzieć lub w żaden sposób mu zapobiec; noun | force majeuresubstantiv |
skok wzwyż (sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna, w której zawodnik musi pokonać ustawioną na pewnej wysokości poprzeczkę; noun | höjdhopp [~et; pl. ~]substantiv |
stopień najwyższy (gramatyka) forma przymiotnika lub przysłówka, oznaczająca największe nasilenie opisywanej przez niego cechy | |
stopień wyższy (gramatyka) forma przymiotnika lub przysłówka, określająca natężenie opisywanej przez niego cechy w porównaniu do czegoś | |
szkoła wyższa (edukacja, edukacyjny) szkoła kształcąca najwyżej kwalifikowanych pracowników w zakresie ustalonych dziedzin noun | fakultet [~en ~er]substantiv |
Sąd Najwyższy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; | |
w najwyższym stopniu adverb | ytterstadverb |
wykształcenie wyższe wykształcenie uzyskane w uniwersytecie, uniwersytecie technicznym (politechnika) lub w innych ośrodkach szkolnictwa wyższego | |
wywyższać się verb | förhäva [förhävde förhävt]verb |
zwyżka noun | stegring [~en ~ar]substantiv |