słownik Szwedzko-Polski »

bula w języku polskim

SzwedzkiPolski
bula [~n bulor] substantiv

bula(geografia, geograficzny) forma ukształtowania terenu;
noun

gula(potocznie, potoczny) kulista narośl lub zgrubienie
noun

guznoun
zgrubienie pochodzenia naturalnego lub wywołane uderzeniem

podwyższenienoun
uczynienie wyższym, większym, obfitszym, intensywniejszym

supełnoun
splot, który powstał w miejscu związania splątania sznurka, nici, łańcuszka itd.

sęknoun
wrośnięta w pień drzewa część konaru, która po ścięciu stanowi wadę drewna;

tąpnięcie(górnictwo, górniczy) oberwanie się skał w kopalni, połączone z silnym wstrząsem;
noun

wybrzuszenie(rzeczownik odczasownikowy) od wybrzuszyć
noun

ambulans [~en ~er] substantiv

ambulansnoun
środek transportu przeznaczony do przewozu chorych lub rannych;

karetka(medycyna, medyczny) (motoryzacja) samochód służący do przewozu chorych
noun

karetka pogotowianoun

pogotowie(potocznie, potoczny) karetka
noun

ambulant

ambulatoryjny(medycyna, medyczny) wykonywany w ambulatorium lub dla ambulatorium przeznaczony