tory w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| tory noun tor kolejowy poza stacją; konstrukcja zbudowana z szyn, podkładów itd. dla ruchu pojazdów szynowych | räls [~en; pl. ~ar el. ~er]substantiv spår [~et; pl. ~]substantiv |
| ahistoryczny pokazujący wydarzenia historyczne bez kontekstu, bez działania czynników historycznych | |
| aleatoryczny (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) związany z aleatoryzmem, dotyczący aleatoryzmu, zbudowany na zasadach aleatoryzmu adjective | aleatorisk [~t ~a]adjektiv |
| ambulatoryjny (medycyna, medyczny) wykonywany w ambulatorium lub dla ambulatorium przeznaczony | |
| asertoryczny stwierdzający, potwierdzający, twierdzący | |
| autorytarny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) dotyczący autorytaryzmu adjective | auktoritär [~t ~a]adjektiv |
| autorytaryzm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) system rządów opartych na bezwzględnym posłuchu obywateli | |
| autorytatywny adjective oparty na wiarygodnym autorytecie | myndig [~t ~a]adjektiv |
| autorytatywny adjective władczy, stanowczy | auktoritär [~t ~a]adjektiv |
| autorytet noun człowiek mający uznanie i wpływ na innych ludzi | auktoritet [~en ~er]substantiv |
| autorytet noun wpływ osobisty, powaga, prestiż | auktoritet [~en ~er]substantiv |
| autoryzacja noun zezwolenie twórcy na wykorzystanie swego dzieła | tillåtelse [~n ~r]substantiv |
| autoryzować verb | attestera [~de ~t]verb |
| autoryzować verb zezwalać na publikację, wykorzystanie pracy autorskiej | ackreditera [~de ~t]verb |
| faktoryzacja | |
| figura retoryczna (językoznawstwo, językoznawczy) środek ekspresji językowej wzmacniający emocjonalność, obrazowość języka, polegający na stosowaniu ozdobnych zwrotów lub wyrażeń; | |
| historyczka noun | historiker [~n; pl. ~]substantiv |
| historyczka stuki noun | konsthistoriker [~n; pl. ~]substantiv |
| historycznie w dawnych czasach, ujmując określoną historię | |
| historycznie w sposób charakterystyczny dla odległych czasów | |
| historyczny adjective o czymś starym, dawnym | historisk [~t ~a]adjektiv |
| historyczny adjective związany z historią, z przeszłością, opisujący przeszłość | historisk [~t ~a]adjektiv |
| historyk noun specjalista w dziedzinie historii, badacz dziejów | historiker [~n; pl. ~]substantiv |
| historyk sztuki noun | konsthistoriker [~n; pl. ~]substantiv |
| laboratoryjny noun związany z laboratorium, dotyczący laboratorium | laboratorium [laboratoriet laboratorier]substantiv |
| merytoryczny adjective dotyczący istoty sprawy, a nie jej strony zewnętrznej | materiell [~t ~a]adjektiv |
| motoryzacyjny noun dotyczący motoryzacji, samochodów | bil [~en ~ar]substantiv |
| notoryczny (pejoratywnie, pejoratywny) powszechnie znany adjective | berömd [berömt ~a]adjektiv |
| notoryczny adjective nieustanny | kronisk [~t ~a]adjektiv |
| Portorykańczyk noun mieszkaniec Portoryka | puertorican [~en ~er]substantiv |
| portorykański adjective związany z Portorykiem (państwem lub wyspą) albo Portorykańczykami | puertoricansk [~t ~a]adjektiv |
| Portoryko (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w San Juan, stowarzyszone ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki, położone na wyspie Portoryko (1.1) i kilku sąsiednich; noun | Puerto Ricosubstantiv |
| prehistoryczny adjective związany z prehistorią, dotyczący prehistorii | förhistorisk [~t ~a]adjektiv |
| pytanie retoryczne (językoznawstwo, językoznawczy) pytanie, na które nie oczekuje się odpowiedzi — stosowane by wyrazić powątpiewanie; | |
| retoryczny (językoznawstwo, językoznawczy) dotyczący retoryki, związany z retoryką adjective | retorisk [~t ~a]adjektiv |
| retoryka (językoznawstwo, językoznawczy) mowa lub przesadny styl, mające przekonać słuchających noun | retorik [~en]substantiv |
| retoryka (językoznawstwo, językoznawczy) sztuka posługiwania się językiem, zwłaszcza w wystąpieniach publicznych, mających na celu przekonywanie słuchaczy; noun | retorik [~en]substantiv |
| retoryka (językoznawstwo, językoznawczy) średniowieczny przedmiot wykładany na uniwersytetach jako retoryka (1.1) noun | retorik [~en]substantiv |
