Polski | Szwedzki |
---|---|
występowanie (rzeczownik odczasownikowy) od występować noun | händelse [~n ~r]substantiv |
występowanie noun | förekomst [~en ~er]substantiv |
występować verb odgrywać rolę (w teatrze, filmie) | uppträda [-trädde, -trätt, pres. -träder]verb |
zastęp (harcerski) kilkuosobowa grupa harcerska kierowana przez zastępowego, stanowiąca część drużyny i zwykle wykonująca wspólnie zadania; | |
zastęp (książkowy) grupa osób, która ma wspólne zadanie, jest w podobnej sytuacji, albo ma podobne zapatrywania | |
zastęp (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) grupa osób nadprzyrodzonych noun | armé [~n ~er]substantiv |
zastępca noun ktoś, kto zastępuje jakąś osobę w obowiązkach | substitut [~et; pl. ~]substantiv |
zastępczy noun taki, który zastępuje coś albo kogoś | avbytare [~n; pl. ~, best. pl. -bytarna]substantiv |
zastępczyni noun | ersättare [~n; pl. ~, best. pl. ersättarna]substantiv |
zastępować verb | vikariera [~de ~t]verb |
zastępować noun pełnić cudzą rolę zamiast tej osoby lub rzeczy | avbytare [~n; pl. ~, best. pl. -bytarna]substantiv |
zastępować verb zamieniać coś na coś | byta [bytte el. prov. böt, bytt]verb |
zastępstwo noun wypełnianie obowiązków za kogoś, w czyimś imieniu | substitut [~et; pl. ~]substantiv |
zstępny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) potomek danej osoby; noun | avkomling [~en ~ar]substantiv |