händelse w języku polskim

Szwedzki	Polski
händelse [~n ~r] substantiv	wypadeknoun to, co wydarzyło się lub wydarzy w przyszłości, zdarzenie występowanie(rzeczownik odczasownikowy) od występować noun zbieg okolicznościnoun przypadkowe, równoczesne nastąpienie dwóch lub więcej wydarzeń pozostających w pewnej relacji do siebie
händelseförlopp [~et; pl. ~] substantiv	przebiegnoun odbywanie się czegoś, rozwijanie się w czasie
händelsehorisont	horyzont zdarzeń(astronomia, astronomiczny) sfera otaczająca czarną dziurę lub tunel czasoprzestrzenny, oddzielająca obserwatora zdarzenia od zdarzeń, o których nie może on nigdy otrzymać żadnych informacji;
händelsevis adverb	przez przypadekadverb przypadkowoadverb wskutek przypadku lub zbiegu okoliczności
i alla händelser	w każdym razie
i händelse av	w raziewskazuje na warunek
olyckshändelse [~n ~r] substantiv	incydentnoun nagłe, krótkotrwałe, nieoczekiwane, zwykle nieprzyjemne w skutkach wydarzenie wypadeknoun nieszczęśliwe zdarzenie, w którym ktoś ucierpiał

Historia wyszukiwania