Polski | Szwedzki |
---|---|
oby wyrażenie nadziei, że coś się stanie | |
obyczaj noun | form [~en, ~ar]substantiv |
obyczaj noun nawyk, sposób postępowania, zachowania charakterystyczny dla danego człowieka lub zwierzęcia | vana [~n vanor]substantiv |
obyczaj noun powszechnie przyjęty, tradycyjny sposób postępowania w danych okolicznościach | sed [~en ~er]substantiv |
obyczaj zazwyczaj w liczbie mnogiej: sposób życia, zasady, którymi ktoś się kieruje | |
obyczajny adjective | sedesam [~t ~ma]adjektiv |
obydwa pronoun | ömsepronomen |
obydwie pronoun | ömsepronomen |
obywatel noun członek społeczeństwa danego państwa, mający określone uprawnienia i obowiązki zastrzeżone przez prawo i konstytucję; | medborgare [~n; pl. ~, best. pl. -borgarna]substantiv |
obywatelka kobieta związana z krajem oficjalnymi prawami i obowiązkami | |
obywatelski adjective związany z obywatelem, właściwy obywatelowi | medborgerlig [~t ~a]adjektiv |
obywatelstwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (urzędowy) związek prawny osoby fizycznej z jakimś państwem, który daje jej określone prawa i obowiązki; noun | medborgarskap [~et; pl. ~]substantiv |
co kraj, to obyczaj każdy kraj (region, miejscowość, rodzina, itp.) ma własną kulturę, zwyczaje | |
Czarnobyl (geografia, geograficzny) miasto na Ukrainie w obwodzie kijowskim, rejonie iwankowskim; | |
dobrobyt noun dobre warunki materialne | välfärd [~en]substantiv välstånd [~et]substantiv |
dobytek noun wszystko, co się posiada | effekt [~en ~er]substantiv |
jakoby informująca, że mówiący przytacza cudzy sąd i podaje w wątpliwość jego prawdziwość | |
jakoby łączący zdanie nadrzędne ze zdaniem podrzędnym i również podający w wątpliwość treść, o której jest mowa w przyłączanym zdaniu | |
kobylica | |
kobyła (zoologia, zoologiczny) klacz, samica konia noun | märr [~en ~ar]substantiv |
nur białodzioby (ornitologia, ornitologiczny) Gavia adamsii, gatunek ptaka z rodziny nurów, gniazdującego w dalekiej Arktyce; | |
Platforma Obywatelska (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazwa jednej z polskich partii politycznych; | |
pobyt noun przebywanie w jakimś miejscu, pozostawanie gdzieś | vistelse [~n ~r]substantiv |
podroby noun | innanmäte [~t ~n]substantiv |
płatkonóg płaskodzioby | |
współobywatel noun osoba będąca obywatelem tego samego państwa lub innego terenu, co ktoś inny | medborgare [~n; pl. ~, best. pl. -borgarna]substantiv |
wydobywać (górnictwo, górniczy) wydostawać surowce naturalne spod ziemi na powierzchnię verb | bryta [bröt, brutit, bruten brutet brutna, pres. bryter]verb |
wydobywać verb z trudem uzyskiwać od kogoś jakąś informację | extrahera [~de ~t]verb |
zdobycie (rzeczownik odczasownikowy) od zdobyć | |
zdobycz noun | kap [~et; pl. ~]substantiv |
zdobycz ofiara upolowana przez drapieżnika, myśliwego lub wędkarza | |
zdobycz noun osiągnięcia w jakiejś dziedzinie | prestation [~en ~er]substantiv |
zdobycz rzecz, która została zdobyta | |
zdobywać odbierać przemocą | |
zdobywać verb odbierać przemocą | erövra [~de ~t]verb |
zdobywać uzyskiwać, osiągać dzięki własnemu wysiłkowi | få [fick, konjunktiv, finge, fått, pres. får] |