erövra w języku polskim

Szwedzki	Polski
erövra [~de ~t] verb	opanowywaćverb przejmować władzę nad danym obszarem zdobywaćverb odbierać przemocą zdobywaćverb zjednywać sobie, pozyskiwać względy zdobyćverb aspekt dokonany od: zdobywać
erövrare [~n; pl. ~, best. pl. erövrarna] substantiv	konkwistadornoun zdobywca, najeźdźca, zaborca, kolonizator zdobywcanoun

Szwedzki

Polski

erövra [~de ~t] verb

opanowywaćverb
przejmować władzę nad danym obszarem

zdobywaćverb
odbierać przemocą

zdobywaćverb
zjednywać sobie, pozyskiwać względy

zdobyćverb
aspekt dokonany od: zdobywać

erövrare [~n; pl. ~, best. pl. erövrarna] substantiv

konkwistadornoun
zdobywca, najeźdźca, zaborca, kolonizator

Historia wyszukiwania