mus w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| mus (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) mieszanina przetartych owoców, cukru itp. noun | gröt [~en ~ar]substantiv |
| mus (potocznie, potoczny) przymus | |
| musical (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) widowisko teatralne lub filmowe, którego akcja zawiera części śpiewane i taniec; | |
| musicalowy (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) związany z musicalem, musicalami; dotyczący musicalu, musicali adjective | melodisk [~t ~a]adjektiv |
| musieć verb być zobowiązanym do zrobienia czegoś | få [fick, konjunktiv, finge, fått, pres. får]verb måste [pres. och, pret.; sup. måst; prov. och, finl. inf. måsta]verb |
| musieć noun być zobowiązanym do zrobienia czegoś | skasubstantiv |
| musieć verb potrzebować zrobić coś | behöva [behövde behövt]verb måste [pres. och, pret.; sup. måst; prov. och, finl. inf. måsta]verb |
| musieć verb zapewne, z dużym prawdopodobieństwem; zgodnie z domysłami | måste [pres. och, pret.; sup. måst; prov. och, finl. inf. måsta]verb |
| muskaryna (biochemia, biochemiczny) trujący alkaloid występujący w wielu grzybach; | |
| muskać verb dotykać delikatnie | nudda [~de ~t]verb |
| muskowit (mineralogia, mineralogiczny) minerał z gromady krzemianów, o silnym perłowym połysku; | |
| muskulatura (anatomia, anatomiczny) ogół mięśni noun | muskulatur [~en]substantiv |
| muskuł noun mięsień | muskel [~n muskler]substantiv |
| musli (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) mieszanka płatków zbożowych, suszonych owoców i bakalii noun | müsli [~n]substantiv |
| musować (fizyka, fizyczny) wydzielać gaz jako ciecz verb | fräsa [fräste fräst]verb |
| mustrować verb | mönstra [~de ~t]verb |
| muszka (zdrobniale) mucha; mała mucha | |
| muszka noun jeden z elementów celownika mechanicznego; | korn [~et; pl. ~]substantiv |
| muszka noun rodzaj ozdoby noszonej przez mężczyzn zamiast krawata; | fluga [~n flugor]substantiv |
| muszkat (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Myristica fragrans Houtt., wiecznie zielone drzewo występujące na Molukach, z nasion pozyskuje się przyprawy; noun | muskot [~en]substantiv muskotträd [~et; pl. ~]substantiv |
| muszkat (handel, handlowy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) jądro nasienia muszkatołowca noun | muskot [~en]substantiv muskotnöt [~en ~ter]substantiv |
| muszkatel (botanika, botaniczny) (enologia, winoznawstwo, enologiczny, winoznawczy) gatunek winorośli pochodzącej z rejonów śródziemnomorskich noun | muskatell [~en]substantiv |
| muszkatel (enologia, winoznawstwo, enologiczny, winoznawczy) aromatyczne wino deserowe wytwarzane z różnych szczepów muszkatelu (1.1) noun | muskatell [~en]substantiv |
| muszkiet (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) długa czarnoprochowa, odprzodowa, gładkolufowa broń palna wyposażona w lufę kalibru od 18 do 20 milimetrów, noun | musköt [~en ~er]substantiv |
| muszkieter (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) żołnierz uzbrojony w muszkiet; noun | musketör [~en ~er]substantiv |
| muszla noun skorupa małża lub ślimaka | musselskal [~et; pl. ~]substantiv |
| muszla klozetowa noun ceramiczne siedzisko, element wyposażenia ubikacji; | kopp [~en ~ar]substantiv |
| musztarda (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) przyprawa wytwarzana z ziaren gorczycy i octu; noun | senap [~en]substantiv |
| musztardowy adjective przypominający musztardę w smaku lub zapachu | senapsgul [~t ~a]adjektiv |
| musztra (wojskowość, wojskowy) trening żołnierski, którego celem jest wyszkolenie żołnierzy w sprawnym wykonywaniu rozkazów; noun | drill [~en ~ar]substantiv |
| animusz noun zapał, werwa, odwaga | hänförelse [~n ~r]substantiv |
| gaz musztardowy (chemia, chemiczny) (wojskowość, wojskowy) zwyczajowa nazwa iperytu siarkowego noun | senapsgas [~en ~er]substantiv |
| gałka muszkatołowa (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) jądro nasiona muszkatołowca korzennego używane jako przyprawa i w przemyśle farmaceutycznym; noun | muskotnöt [~en ~ter]substantiv |
| hummus (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pasta z ciecierzycy, czosnku i pasty tahini, popularna na Bliskim Wschodzie; noun | hummus [~en]substantiv |
| humus noun | hummus [~en]substantiv |
| Jamusukro (geografia, geograficzny) stolica Wybrzeża Kości Słoniowej; |
