słownik Polsko-Szwedzki »
mus w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| humus noun | hummus [~en]substantiv |
| Jamusukro (geografia, geograficzny) stolica Wybrzeża Kości Słoniowej; | |
| jeśli wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one jeśli ktoś wejdzie w jakieś towarzystwo, powinien upodobnić się (dostosować się) do niego, aby nie narazić się na przykrą lub nawet niebezpieczną sytuację | |
| kamusznik (ornitologia, ornitologiczny) Arenaria interpres, średniej wielkości ptak z rzędu siewkowców; noun | roskarl [~en ~ar]substantiv |
| komuszka noun | kommunist [~en ~er]substantiv |
| lakmus (chemia, chemiczny) wskaźnik pH, naturalnie występujący w wielu gatunkach porostów; noun | lackmus [~en]substantiv |
| małżeństwo wymuszone (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) związek małżeński, który został zawarty wbrew woli jednej ze stron, zazwyczaj kobiety; noun | tvångsäktenskap [~et; pl. ~]substantiv |
| mamusia (zdrobniale) matka noun | mamma [~n mammor]substantiv |
| naburmuszony adjective o osobach: okazujący niezadowolenie i brak humoru | butter [~t buttra]adjektiv grinig [~t ~a]adjektiv knarrig [~t ~a]adjektiv murrig [~t ~a]adjektiv sur [~t ~a]adjektiv surmulen [-mulet -mulna]adjektiv |
| nawarzyłeś piwa, to musisz je teraz wypić należy ponosić odpowiedzialność za swoje czyny | |
| odłożyć do lamusa | |
| pop-music (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) odmiana muzyki rozrywkowej | |
| praca przymusowa noun | tvångsarbete [~t ~n]substantiv |
| przymus noun presja wywierana na kogoś w celu zmuszenia do czegoś | tvång [~et; pl. ~]substantiv |
| przymus noun środki prawne zmuszające do podporządkowania się przepisom lub wyrokowi; | tvång [~et; pl. ~]substantiv |
| przymusowo w sposób przymusowy | |
| przymusowy adjective wynikający z konieczności albo obowiązku | obligatorisk [~t ~a]adjektiv |
| przymuszać verb | nödga [~de ~t]verb |
| przymuszać robić co wbrew własnej woli | |
| przymuszać noun wywierać nacisk na kogoś, by zrobił co wbrew woli | kraft [~en ~er]substantiv |
| wydmuszka noun skorupka jajka, którego zawartość została wydmuchana przez małą dziurkę | äggskal [~et; pl. ~]substantiv |
| wymuszać verb usiłować uzyskać coś wywierając na kogoś nacisk | avtvinga [~de ~t]verb |
| wymuszony adjective | krystad [krystat ~e]adjektiv |
| złamać komuś serce | |
| zmuszać nakłaniać kogoś do zrobienia czegoś; kazać komuś coś zrobić, wywierać nacisk/presję na kogoś | |
| zmuszać verb nakłaniać kogoś do zrobienia czegoś; kazać komuś coś zrobić, wywierać nacisk/presję na kogoś | nödga [~de ~t]verb pressa [~de ~t]verb tvinga [tvingade hellre än tvang, tvingat hellre än tvungit, tvingad n. tvingat hellre än tvungen tvunget tvungna, pres. tvingar]verb |
| zmuszać przekonywać, skłaniać siebie do zrobienia czegoś, mimo że nie ma się chęci, przekonania | |
| zmuszony adjective | tvungen [tvunget tvungna]adjektiv |
