słownik Polsko-Szwedzki »
ha w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| ha powtórzony kilkakrotnie oznacza śmiech | |
| ha wyraz o funkcji ekspresywnej, podkreślającej wyrażane uczucia | |
| Habakuk (biblijny) postać biblijna, jeden z proroków starotestamentowych; metonimicznie również jego dzieło; | |
| habilitacja (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (urzędowy) procedura pozwalająca na uzyskanie stopnia naukowego wyższego niż stopień doktora; po jego zdobyciu można się ubiegać o tytuł profesora; | |
| habilitacja (potocznie, potoczny) rozprawa naukowa wymagana podczas procedury habilitacji (1.1), rozprawa habilitacyjna noun | avhandling [~en ~ar]substantiv |
| habilitacja (potocznie, potoczny) stopień naukowy uzyskany w procedurze habilitacji (1.1) | |
| habit noun ubiór zakonny; | kåpa [~n kåpor]substantiv |
| hacel noun | brodd [~en ~ar]substantiv |
| hackathon (informatyka, informatyczny) wydarzenie (zwykle rodzaj konkursu), podczas którego programiści stają przed zadaniem rozwiązania określonego problemu, zwykle związanego z zaprojektowaniem i zaprogramowaniem aplikacji na dany temat; | |
| haczyk (zdrobniale) od: hak noun | böj [~en ~ar]substantiv |
| haczyk verb mały hak do łowienia ryb na wędkę | meta [~de ~t]verb |
| haczyk noun trudny do zauważenia podstęp lub problem | hake [~n hakar]substantiv |
| haczyk noun znak ✓ | bock [~en ~ar]substantiv |
| hadeik (geologia, geologiczny) nieformalny eon będący okresem od powstania Ziemi do czasu uformowania się skorupy ziemskiej; | |
| Hades (mitologia grecka) (książkowy) podziemny świat zmarłych, świat pozagrobowy | |
| Hades (mitologia grecka) bóg zmarłych i świata pozagrobowego, utożsamiany z rzymskim Plutonem; | |
| Hadrian imię męskie; | |
| hadron (fizyka, fizyczny) silnie oddziałująca cząstka złożona z kwarków; | |
| hadżdż (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) muzułmańska pielgrzymka do świątyni Al-Kaba w Mekce; | |
| hafciarka noun | brodös [~en ~er]substantiv |
| hafn (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Hf i liczbie atomowej 72 noun | hafnium [~et el. hafniet el. ~]substantiv |
| haft noun dekoracyjny wzór wyszyty na tkaninie; | broderi [~et ~er]substantiv |
| haftka (potocznie, potoczny) uszko haftki (1.1) | |
| haftka rodzaj drucianej zapinki składającej się z haczyka (konika) i uszka; (zobacz) też haftka w Encyklopedii staropolskiej | |
| haftować (rękodzieło, rękodzielniczy) (włókiennictwo) wyszywać igłą wzór na materiale verb | brodera [~de ~t]verb |
| Haga (geografia, geograficzny) miasto w Holandii; | |
| haggis (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) szkocka potrawa z podrobów baranich, zaszytych w owczym żołądku noun | haggis [~en]substantiv |
| Hagia Sophia (architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) meczet (niegdyś świątynia chrześcijańska) w Stambule; | |
| hagiografia (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) dział piśmiennictwa religijnego obejmujący przekazy, podania i legendy dotyczących życia świętego; noun | hagiografi [~n ~er]substantiv |
| hagioskop (architektura, architektoniczny) (kościelny) element budowli sakralnej w formie wąskiego otworu pozwalającego na oglądanie ołtarza tak, by widzieć najważniejszą część liturgii – podniesienie | |
| haiku (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) wywodzący się z Japonii gatunek poezji lirycznej o zwięzłej formie; noun | haiku [~n ~er]substantiv |
| Haitańczyk noun obywatel Haiti | haitier [~n; pl. ~]substantiv |
| haitański adjective odnoszący się do państwa Haiti | haitisk [~t ~a]adjektiv |
| Haiti (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej w archipelagu Antyli; noun | Haitisubstantiv |
| hajp szum, gwar medialny wokół czegoś, aura sprawiająca, że staje się czymś pożądanym | |
| hajs (slangowo) pieniądze noun | deg [~en ~ar]substantiv |
| hajstra | |
| hak noun przyrząd ułatwiający ciągnięcie lin lub obręczy, zawieszenie czegoś itp. | hake [~n hakar]substantiv |
| haker (potocznie, potoczny) osoba zajmująca się łamaniem zabezpieczeń komputerowych lub włamaniami na inne komputery; | |
| haker (środowiskowy) (informatyka, informatyczny) osoba o bardzo dużych, praktycznych umiejętnościach informatycznych (lub elektronicznych), która identyfikuje się ze społecznością hakerską; noun | hackare [~n; pl. ~, best. pl. hackarna]substantiv |
