bock w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| bock [~en ~ar] substantiv | byk(potocznie, potoczny) błąd w tekście, najczęściej ortograficzny haczyknoun kozinoun kozinoun kozinoun ptaszeknoun |
| bocka [~de ~t] verb | chylićverb giąćverb kłaniać sięverb |
| bockhornsklöver [~n] substantiv | kozieradka(botanika, botaniczny) Trigonella, rodzaj aromatycznych roślin z rodziny bobowatych, używanych jako przyprawa i w celach leczniczych; kozieradka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z nasion kozieradki pospolitej (Trigonella foenum-graecum) |
| bockning [~en ~ar] substantiv | pokłon(etnografia, etnograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pochylenie obrazu w procesji katolickiej na Kaszubach; pokłonnoun |
| bockskägg [~et; pl. ~] substantiv | kozia bródkanoun |
| bocktörne [~t ~n] substantiv | kolcowój pospolity(botanika, botaniczny) Lycium barbarum, pochodzący z Chin gatunek krzewu z rodziny psiankowatych; |
| bockwurst | parówka(spożywczy) tania kiełbasa z przemielonej masy mięsno-kostno-tłuszczowej, spożywana zwykle na gorąco; |
| bocköl [~et el. ~en; pl. ~] substantiv | koźlak(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) rodzaj mocnego piwa; |
| alpstenbock | koziorożec(zoologia, zoologiczny) ssak z rzędu parzystokopytnych; |
| blindbock [~en ~ar] substantiv | ciuciubabkanoun |
| stenbock [~en ~ar] substantiv | koziorożec(zoologia, zoologiczny) ssak z rzędu parzystokopytnych; |
| Stenbocken | Koziorożec(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) dziesiąty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 22 grudnia do 20 stycznia; Koziorożec(astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny latem, nisko nad horyzontem; |
| Stenbockens vändkrets | zwrotnik Koziorożca(geografia, geograficzny) zwrotnik leżący na półkuli południowej; |
| syndabock [~en ~ar] substantiv | kozioł ofiarny(biblijny) (dosłownie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ofiara z kozła składana Bogu, wg Bibliii, za grzechy ludzi kozioł ofiarny(przenośnie, przenośnia) człowiek, na którego inni zrzucają całą odpowiedzialność za coś; |
| sågbock [~en ~ar] substantiv | koziołnoun |
| träbock [~en ~ar] substantiv | koziołek(technologia, technika, techniczny) lekka konstrukcja podpierająca matoł(potocznie, potoczny) mężczyzna mało inteligentny; głupiec, tuman tuman(potocznie, potoczny) człowiek niezbyt rozgarnięty, wolno myślący |
