cer w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| cer (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Ce i liczbie atomowej 58; noun | cerium [~et el. ceriet el. ~]substantiv |
| cera noun skóra na powierzchni twarzy | hy [~n]substantiv |
| cera noun wygląd cery (1.1) | hy [~n]substantiv |
| ceramiczny adjective wykonany z ceramiki | keramisk [~t ~a]adjektiv |
| ceramik noun artysta lub technik pracujący w przemyśle ceramicznym | keramiker [~n; pl. ~]substantiv |
| ceramika noun dziedzina sztuki, rzemiosła i przemysłu; sztuka wyrabiania przedmiotów z wypalonej gliny; | keramik [~en]substantiv |
| cerata noun nieprzemakalne nakrycie stołu kuchennego, wykonane z bawełnianej flaneli pokrytej jednostronnie barwną warstwą olejną z nadrukowanym deseniem, użytkowane powszechnie w XIX-XX wieku; | oljeduk [~en ~ar]substantiv |
| Cerber (mitologia grecka) trzygłowy pies o wężowym ogonie, strzegący bram Hadesu; | |
| ceregiele noun | åthävorsubstantiv |
| ceremonia noun skonwencjonalizowany rytuał bądź obrzęd; | ceremoni [~n ~er]substantiv |
| ceremonialny adjective sztywnie wynikający z etykiety, z reguł grzecznościowych | ceremoniell [~t ~a]adjektiv |
| ceremonialny adjective związany z uroczystością | ceremoniell [~t ~a]adjektiv |
| ceremoniarz (dawniej, dawny) zasady regulujące obchodzenie uroczystości adjective | ceremoniell [~t ~a]adjektiv |
| ceremoniał noun uroczystość według określonych przepisów | ceremoni [~n ~er]substantiv |
| ceremoniał adjective zbiór reguł dotyczących danej ceremonii, przyjęcia | ceremoniell [~t ~a]adjektiv |
| Ceres (astronomia, astronomiczny) planeta karłowata o numerze katalogowym 1, z pasa głównego planetoid, do 2006 r. zaliczana do planetoid, odkryta w 1801 r.; | |
| Ceres (mitologia rzymska) bogini urodzaju i wegetacji, utożsamiana z grecką Demeter; | |
| cerkiew (architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) świątynia prawosławna; noun | kyrka [~n kyrkor]substantiv |
| cerkiew (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wspólnota chrześcijan wyznania prawosławnego; noun | kyrka [~n kyrkor]substantiv |
| cerkiewny adjective związany z cerkwią, dotyczący cerkwi | ecklesiastik [~t ~a]adjektiv |
| cerować wypełniać ściegiem dziury, łączyć rozdarcia w tkaninie | laga [~de, ~t] |
| cerować verb wypełniać ściegiem dziury, łączyć rozdarcia w tkaninie | stoppa [~de ~t]verb |
| certa (ichtiologia, ichtiologiczny) przybrzeżna ryba morska podczas tarła wędrująca do rzek; noun | vimma [~n vimmor]substantiv |
| certować się verb | chosa [~de ~t]verb |
| certyfikat noun dokument o randze świadectwa lub zaświadczenia | certifikat [~et; pl. ~]substantiv |
| certyfikować verb wydawać certyfikat, potwierdzając coś oficjalnie | certifiera [~de ~t]verb |
| acerola (botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) Malpighia glabra L., malpigia granatolistna | |
| bez ceregieli | |
| gliceryna (chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy cukroli; noun | glycerin [~et]substantiv |
| harcerski verb odnoszący się do harcerza lub harcerstwa | spana [~de ~t]verb |
| harcerstwo noun polski młodzieżowy ruch społeczny i wychowawczy; | scouting [~en]substantiv |
| harcerz (harcerski) członek harcerstwa, polskiej organizacji skautowej noun | scout [~en ~er]substantiv |
| influencer (neologizm) osoba mająca wpływ na opinie i decyzje innych, zwykle twórca internetowy o znacznym rozgłosie posiadający znaczne grono odbiorców | |
| inkarceracja (książkowy) (socjologia, socjologiczny) (psychologia, psychologiczny) pozbawienie wolności, uwięzienie noun | fångenskap [~en]substantiv |
| kacerz (przestarzałe, przestarzały)/(dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) odstępca od religii rzymskokatolickiej (w szczególności protestant); w okresie reformacji synonim heretyka, bezbożnika noun | förfalskare [~n; pl. ~, best. pl. förfalskarna]substantiv |
| kacerz (rybołówstwo, rybacki) sieć do połowu ryb i raków noun | håv [~en ~ar]substantiv |
| karcer (przestarzałe, przestarzały) kara zostawania ucznia w szkole po lekcjach noun | häkte [~t ~n]substantiv |
| karcer (więziennictwo, więzienny) kara przebywania w celi bez pryczy noun | avskildhet [~en]substantiv |
| karcer (więziennictwo, więzienny) karna cela więzienna bez pryczy i często bez okna | |
| koncern (ekonomia, ekonomiczny) zjednoczenie przedsiębiorstw o odrębnej osobowości prawnej; noun | koncern [~en ~er]substantiv |
