kyrka w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| kyrka [~n kyrkor] substantiv | cerkiew(architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) świątynia prawosławna; cerkiew(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wspólnota chrześcijan wyznania prawosławnego; eklezja(historia, historyczny, historycznie) zgromadzenie pełnoprawnych obywateli starożytnych Aten, którzy ukończyli 20 lat, najwyższy organ władzy decydujący o polityce zagranicznej i wewnętrznej polis; kościół(architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) świątynia chrześcijańska; Kościół(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijańska wspólnota religijna w danym miejscu, np. mieście, kraju; także wspólnota wszystkich wyznawców danej religii Kościół(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) religijna instytucja społeczna obejmująca wspólnotę wiernych danej religii, zwykle chrześcijańskiej, przeważnie hierarchiczna; |
| domkyrka [~n -kyrkor] substantiv | katedra(kościelny) główny kościół diecezji; sobór(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) większa świątynia prawosławna; |
| församlingskyrka [~n -kyrkor] substantiv | kościół parafialny(kościelny) (administracja) jedyna lub główna świątynia w danej parafii; |
| katolska kyrkan | Kościół katolicki(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) trynitarne wyznanie chrześcijańskie, tradycji katolickiej mające system dogmatyczno-doktrynalny oparty na Biblii i tradycji, uznające siedem sakramentów, autorytet Kościoła oraz kult maryjny i świętych, na którego czele stoi papież; |
| sockenkyrka [~n -kyrkor] substantiv | |
| stavkyrka [~n -kyrkor] substantiv | kościół słupowy(architektura, architektoniczny) rodzaj skandynawskiego tradycyjnego kościoła drewnianego stawianego w średniowieczu opartego konstrukcyjnie na słupach; |
