słownik Szwedzko-Polski »

spana w języku polskim

SzwedzkiPolski
spana [~de ~t] verb

harcerskiverb
odnoszący się do harcerza lub harcerstwa

śledzićverb
szpiegować podążając za kimś

spanare [~n; pl. ~, best. pl. spanarna] substantiv

zwiadowca(wojskowość, wojskowy) żołnierz, który przeprowadza zwiad, rozpoznanie;
noun