słownik Polsko-Niemiecki »

natura w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
natura (dawniej, dawny) produkty stanowiące środek płatniczy
noun

die Naturalien [—; die Naturalien]Substantiv

natura noun
ogół cech człowieka lub zwierzęcia

NaturSubstantiv

natura noun
przyroda i wszystko, co w niej zachodzi z wyłączeniem produktów działalności człowieka;

NaturSubstantiv

naturalista (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pisarz, który tworzy w nurcie naturalizmu literackiego
noun

der Naturalist [des Naturalisten; die Naturalisten]Substantiv

naturalistyczny adjective
właściwy naturalizmowi, charakteryzujący się naturalizmem

naturalistisch [naturalistischer; am naturalistischsten]Adjektiv

naturalizacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nadanie cudzoziemcowi obywatelstwa państwa, na terytorium którego się osiedlił;
noun

die Einbürgerung [der Einbürgerung; die Einbürgerungen]Substantiv

naturalizm (filozofia, filozoficzny) kierunek usiłujący tłumaczyć wszystkie zjawiska działaniem praw natury;
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizm (książkowy) uwypuklenie czegoś brutalnego
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizm (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) kierunek powstały we Francji w XIX w., zakładający jak najwierniejsze ukazywanie życia, podkreślający czynniki biologiczne towarzyszące człowiekowi; ;
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizm (pedagogika, pedagogiczny) kierunek oparty na założeniu, że pracę wychowawczą należy przystosować do psychologicznej natury dziecka
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizm (socjologia, socjologiczny) kierunek zakładający, że społeczeństwo jest integralną częścią przyrody, a jej prawa rządzą procesami społecznymi;
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizwoać verb

nationalisieren [nationalisierte; hat nationalisiert]Verb

naturalnie adverb
w sposób naturalny, zgodnie z naturą

natürlich [natürlicher; am natürlichsten]Adverb

naturalność noun
cecha tego, co naturalne

die Natürlichkeit [der Natürlichkeit; —]Substantiv

naturalny adjective
charakterystyczny dla natury

natürlich [natürlicher; am natürlichsten]Adjektiv

liczba naturalna (matematyka, matematyczny) (rzadki, rzadko używany) liczba z ciągu 1, 2, 3, …
noun

natürliche ZahlSubstantiv

liczba naturalna (matematyka, matematyczny) liczba z ciągu 0, 1, 2, 3, …;
noun

natürliche ZahlSubstantiv

martwa natura (sztuka) kompozycja malarska przedstawiająca drobne przedmioty, owoce, zabite zwierzęta itp.;
noun

das Stillleben [des Stilllebens; die Stillleben]Substantiv

nadnaturalny adjective
który wykracza ponad to, co jest naturalne

übernatürlich [übernatürlicher; am übernatürlichsten]Adjektiv

nienaturalny adjective
taki, który nie wynika z praw natury

unnatürlich [unnatürlicher; am unnatürlichsten]Adjektiv

renaturalizacja

Renaturierung

sygnatura noun

die Signatur [der Signatur; die Signaturen]Substantiv

zasób naturalny (ekonomia, ekonomiczny) twór organiczny ((na przykład) ekosystem) i nieorganiczny ((na przykład) woda, minerał), który jest wykorzystywany przez człowieka w celach produkcyjnych i konsumpcyjnych;
noun

natürliche RessourceSubstantiv