los w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| chłostać (przenośnie, przenośnia) surowo krytykować verb | die Peitsche [der Peitsche; die Peitschen]Verb |
| chłostać verb bić rózgą, biczem (i tym podobne, i temu podobne) | geißeln [geißelte; hat gegeißelt]Verb |
| ciągłość noun cecha tego, co ciągłe | die Kontinuität [der Kontinuität; —]Substantiv |
| ciemnowłosy adjective mający ciemne włosy | dunkelhaarigAdjektiv |
| cudzołóstwo (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) stosunek płciowy z cudzą żoną lub mężem; noun | der Ehebruch [des Ehebruch(e)s; die Ehebrüche]Substantiv |
| człowiek, który dzieli włos na czworo noun | der Korinthenkacker [des Korinthenkackers; die Korinthenkacker]Substantiv |
| czułość noun uczuciowość, wrażliwość | die Zärtlichkeit [der Zärtlichkeit; die Zärtlichkeiten]Substantiv |
| daktyloskopia noun metoda ustalania tożsamości na podstawie odcisku palca i porównania linii papilarnych | die Daktyloskopie [der Daktyloskopie; die Daktyloskopien]Substantiv |
| daktyloskopijny adjective związany z daktyloskopią, dotyczący daktyloskopii | Fingerabdruck-Adjektiv |
| dawać ogłoszenie verb | inserieren [inserierte; hat inseriert]Verb |
| deklaracja niepodległości phrase | die Unabhängigkeitserklärung [der Unabhängigkeitserklärung; die Unabhängigkeitserklärungen]Phrase |
| długowłosy (książkowy) mający długie włosy adjective | langhaarigAdjektiv |
| długowłosy (kynologia, kynologiczny) mający długą sierść adjective | langhaarigAdjektiv |
| dojrzałość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: dojrzały noun | die Reife [der Reife; —]Substantiv |
| doniosłość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: doniosły noun | der Belang [des Belang(e)s; die Belange]Substantiv |
| dorosłość noun cecha tego, co dorosłe | das ErwachsenenalterSubstantiv |
| doskonałość noun szczyt, zupełność, brak jakiejkolwiek wady, niedostatku lub możliwości ulepszenia; | die Vollkommenheit [der Vollkommenheit; die Vollkommenheiten]Substantiv |
| dwugłoska noun | der Diphthong [des Diphthong(e)s; die Diphthonge]Substantiv |
| dwuzgłoskowy (językoznawstwo, językoznawczy) składający się z dwóch zgłosek adjective | zweisilbigAdjektiv |
| dzielić włos na czworo verb przesadnie coś analizować, być zbyt drobiazgowym w analizowaniu czegoś | Haare spaltenVerb |
| egzamin dojrzałości noun | das Abitur [des Abiturs; die Abiture]Substantiv |
| Ewangelos noun imię męskie | EvangelosSubstantiv |
| filosemityzm (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) postawa polegająca na pozytywnym stosunku do Żydów i kultury żydowskiej; noun | PhilosemitismusSubstantiv |
| gilosz (rzemiosło, rzemieślniczy) ornament ciągły, żłobiony ze wstęg przeplatających się ze sobą; motyw dekoracyjny w architekturze i meblarstwie noun | die Guilloche [der Guilloche; die Guillochen]Substantiv |
| giloszować phrase | guillochieren [guillochierte; hat guillochiert]Phrase |
| głóg włoski | |
| głos (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) partia jednego z wokalistów w utworze zespołowym noun | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| głos noun decyzja wyrażona podczas wyborów, głosowania | Stimme | VotumSubstantiv |
| głos noun dźwięk wydawany przez istoty żyjące | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| głos noun prawo / pozwolenie przemawiania | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| głos noun zdanie, osąd, opinia | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| głos noun zdolność wydawania dźwięku (1.1) | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| glosa noun uwaga, objaśnienie lub tłumaczenie trudniejszego zwrotu bądź wyrazu, dopisane ręcznie przez czytelnika lub kopistę danej książki zwykle między wierszami tekstu lub na marginesie | die Glosse [der Glosse; die Glossen]Substantiv |
| glosariusz noun słownik dołączony do tekstu objaśniający przestarzałe lub obecnie rzadko używane wyrazy | das Glossar [des Glossars; die Glossare, die Glossarien]Substantiv |
| głosić (podniośle) wygłaszać (na przykład) przemówienie, kazanie verb | verkündigen [verkündigte; hat verkündigt]Verb |
| głosić verb ogłaszać, oznajmiać (na przykład) wiadomość, rozgłaszać, upowszechniać (na przykład) idee, hasła | verkündigen [verkündigte; hat verkündigt]Verb |
| głosiciel (podniośle) osoba głosząca coś, upowszechniająca jakieś przekonania noun | Verfechter | VerkünderSubstantiv |
| głoska (językoznawstwo, językoznawczy) najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi, charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych; noun | das Phon [des Phons; die Phons]Substantiv |
| głoska | |
| głoska wargowa noun | der Lippenlaut [des Lippenlaut(e)s; die Lippenlaute]Substantiv |
