ehebruch w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Ehebruch [des Ehebruch(e)s; die Ehebrüche] Substantiv	cudzołóstwo(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) stosunek płciowy z cudzą żoną lub mężem; noun
betrügen \| die Ehe brechen \| hintergehen \| Ehebruch begehen \| untreu sein Verb	zdradzaćverb złamać przysięgę wierności w związku, zwykle przez odbycie stosunku seksualnego z inną osobą niż osoba, z którą jest się w związku
Ehebrechen \| Ehebruch Substantiv	cudzołożenie(przestarzałe, przestarzały) dopuszczanie się cudzołóstwa noun

Historia wyszukiwania