Polnisch | Deutsch |
---|---|
chłostać (przenośnie, przenośnia) surowo krytykować verb | die Peitsche [der Peitsche; die Peitschen]Verb |
chłostać verb bić rózgą, biczem (i tym podobne, i temu podobne) | geißeln [geißelte; hat gegeißelt]Verb |
ciągłość noun cecha tego, co ciągłe | die Kontinuität [der Kontinuität; —]Substantiv |
ciemnowłosy adjective mający ciemne włosy | dunkelhaarigAdjektiv |
cudzołóstwo (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) stosunek płciowy z cudzą żoną lub mężem; noun | der Ehebruch [des Ehebruch(e)s; die Ehebrüche]Substantiv |
człowiek, który dzieli włos na czworo noun | der Korinthenkacker [des Korinthenkackers; die Korinthenkacker]Substantiv |
czułość noun uczuciowość, wrażliwość | die Zärtlichkeit [der Zärtlichkeit; die Zärtlichkeiten]Substantiv |
daktyloskopia noun metoda ustalania tożsamości na podstawie odcisku palca i porównania linii papilarnych | die Daktyloskopie [der Daktyloskopie; die Daktyloskopien]Substantiv |
daktyloskopijny adjective związany z daktyloskopią, dotyczący daktyloskopii | Fingerabdruck-Adjektiv |
dawać ogłoszenie verb | inserieren [inserierte; hat inseriert]Verb |
deklaracja niepodległości phrase | die Unabhängigkeitserklärung [der Unabhängigkeitserklärung; die Unabhängigkeitserklärungen]Phrase |
długowłosy (książkowy) mający długie włosy adjective | langhaarigAdjektiv |
długowłosy (kynologia, kynologiczny) mający długą sierść adjective | langhaarigAdjektiv |
dojrzałość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: dojrzały noun | die Reife [der Reife; —]Substantiv |
doniosłość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: doniosły noun | der Belang [des Belang(e)s; die Belange]Substantiv |
dorosłość noun cecha tego, co dorosłe | das ErwachsenenalterSubstantiv |
doskonałość noun szczyt, zupełność, brak jakiejkolwiek wady, niedostatku lub możliwości ulepszenia; | die Vollkommenheit [der Vollkommenheit; die Vollkommenheiten]Substantiv |
dwugłoska noun | der Diphthong [des Diphthong(e)s; die Diphthonge]Substantiv |
dwuzgłoskowy (językoznawstwo, językoznawczy) składający się z dwóch zgłosek adjective | zweisilbigAdjektiv |
dzielić włos na czworo verb przesadnie coś analizować, być zbyt drobiazgowym w analizowaniu czegoś | Haare spaltenVerb |
egzamin dojrzałości noun | das Abitur [des Abiturs; die Abiture]Substantiv |
Ewangelos noun imię męskie | EvangelosSubstantiv |
filosemityzm (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) postawa polegająca na pozytywnym stosunku do Żydów i kultury żydowskiej; noun | PhilosemitismusSubstantiv |
gilosz (rzemiosło, rzemieślniczy) ornament ciągły, żłobiony ze wstęg przeplatających się ze sobą; motyw dekoracyjny w architekturze i meblarstwie noun | die Guilloche [der Guilloche; die Guillochen]Substantiv |
giloszować phrase | guillochieren [guillochierte; hat guillochiert]Phrase |
głóg włoski | |
głos (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) partia jednego z wokalistów w utworze zespołowym noun | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
głos noun decyzja wyrażona podczas wyborów, głosowania | Stimme | VotumSubstantiv |
głos noun dźwięk wydawany przez istoty żyjące | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
głos noun prawo / pozwolenie przemawiania | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
głos noun zdanie, osąd, opinia | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
głos noun zdolność wydawania dźwięku (1.1) | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
glosa noun uwaga, objaśnienie lub tłumaczenie trudniejszego zwrotu bądź wyrazu, dopisane ręcznie przez czytelnika lub kopistę danej książki zwykle między wierszami tekstu lub na marginesie | die Glosse [der Glosse; die Glossen]Substantiv |
glosariusz noun słownik dołączony do tekstu objaśniający przestarzałe lub obecnie rzadko używane wyrazy | das Glossar [des Glossars; die Glossare, die Glossarien]Substantiv |
głosić (podniośle) wygłaszać (na przykład) przemówienie, kazanie verb | verkündigen [verkündigte; hat verkündigt]Verb |
głosić verb ogłaszać, oznajmiać (na przykład) wiadomość, rozgłaszać, upowszechniać (na przykład) idee, hasła | verkündigen [verkündigte; hat verkündigt]Verb |
głosiciel (podniośle) osoba głosząca coś, upowszechniająca jakieś przekonania noun | Verfechter | VerkünderSubstantiv |
głoska (językoznawstwo, językoznawczy) najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi, charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych; noun | das Phon [des Phons; die Phons]Substantiv |
głoska | |
głoska wargowa noun | der Lippenlaut [des Lippenlaut(e)s; die Lippenlaute]Substantiv |